بررسی نقش مواد فراجاذب و مواد معدنی در مدیریت ذخیره آب باران

از آنجایی که کشور ایران در زمره مناطق خشک و نیمه خشک دنیا محسوب شده و میزان آب در این مناطق محدود می باشد، ارتقاي کارایی مصرف آب و استفاده بهینه از آب باران از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. یکی از روش هاي نوین در جذب و ذخیره آب باران و به تبع آن کاهش تعداد دفعات آبیاري، استفاده از مواد سوپرجاذب و مواد معدنی میباشد. لذا پژوهش حاضر به بررسی تأثیر دو ماده سوپرجاذب استاکوزورب (سطح 0/1 و 0/3 درصد حجمی) و ماده معدنی زئولیت (سطح 10 و 15 درصد وزنی) بر افزایش توان ذخیره سازي آب و ویژگی هاي مورفولوژیکی گونه Atriplex canescens در خاك سبک شنی 70 % و 80% پرداخته است. منطقه مورد مطالعه، ایستگاه تحقیقات مرکز بین الملل بیابان پردیس کشاورزي و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در شهرستان سمنان بوده است. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل و در قالب طرح بلوك هاي کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي SPSSv.16 انجام شد. مطابق نتایج پژوهش، سطوح مختلف تیمار آبیاري و کاربرد ترکیبات سوپرجاذب و مواد معدنی، اثر معنی داري روي صفات ارتفاع نهال، قطر بزرگ و کوچک تاج پوشش گونه آتریپلکس داشته است. به طوري که موجب بهبود ویژگی هاي رویشی آتریپلکس گردید. بنابراین استفاده از مواد سوپرجاذب و معدنی جهت ذخیره نزولات جوي و کاهش دفعات آبیاري بالاخص در مناطق خشک و نیمه خشک کشور توصیه می شود