اندازه گیری یون روی با استفاده از پروتئین فلوئورسانس سبز بهبودیافته EGFP نمایش یافته در سطح باکتری

امروزه با افزایش فعالیتهای صنعتی و کشاورزی، آلودگی محیط زیست به فلزات سنگین و سمی افزایش پیداکرده است. روی فلزی است که باوجود داشتن فواید بسیار در زمینه های گوناگون ازجمله پزشکی، کشاورزی و صنعت، در غلظت های بیشتر از حد مجاز سمی بوده و باعث بروز مشکلات و اختلالات بسیاری ازجمله مرگ ومیر جانوران، نقص های رشدی و آسیبهای بافتی میشود. بنابراین توسعه یک سیستم ساده، ارزان و سریع برای شناسایی فلز روی بسیار حائز اهمیت است. در این مطالعه، برهمکنش بین پروتئین فلوئورسانس سبز بهبودیافته (EGFP) بیانشده بر روی سطح باکتری E. coli سویه BL21(DE3) و پروتئین EGFPخالص شده با غلظتهای مختلف نمک کلرید روی با استفاده از روش طیف سنجی فلوئورسانس بررسی گردید. نتایج نشان داد که در حضور روی، نشر فلوئورسانس سبز پروتئین افزایش می یابد که با غلظت روی در محلول هماهنگ است. بر اساس نتایج به دست آمده کمترین غلظت روی قابل شناسایی توسط پروتئین EGFP بیانشده بر روی سطح باکتری و پروتئین خالص شده به ترتیب 0/31 نانومولار و 18 نانومولار میباشد. همچنین نتایج نشان داد که در حضور غلظت 2 نانومولار از یونهای فلزی مختلف، نشر فلوئورسانس پروتئین EGFP تنها در حضور روی افزایش پیدا میکند و سایر فلزات تأثیر چندانی نداشته و یا اندکی میزان نشر را کاهش میدهند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که EGFP نمایش یافته در سطح باکتری جهت شناسایی و تعیین یون روی بسیار اختصاصی عمل نموده و نسبت به EGFP خالص شده حساسیت بسیار بیشتری در تشخیص و شناسایی یون روی دارد.