طراحی چارچوب ارزیابی آمادگی مؤسسات مالی مبتنی بر ابر در ایران

در میان بخشهای مختلف صنعت، صنعت اقتصادی در ایران یکی از صنایع در امر پذیرش رایانش ابری1 است، اما در این کشور رایانش ابری را بخاطر موانعی همچون امنیت و حریم خصوصی، مسائل حکومتی، توافقنامه های سطح سرویس(SLA) 2 ابر نامناسب، وابستگی به فروشنده، شفافیت ضعیف فروشنده، ناتوانی در ارزیابی خطرات، محرمانگی، یکپارچگی و دسترسی پذیری بطور کامل اجرا نکرده اند. دستورالعمل هایی جهت کمک به سازمانها وجود دارد تا سطح آمادگی رایانش ابری خود را بهبود ببخشند. این موضوع مخصوصاً برای موسسات مالی که با اطلاعات حساس مشتریان مواجه هستند اهمیت دارد، زیرا در صورتی که سطح آمادگی مورد نظر قبل از پیادهسازی بدست نیاید امنیت آن اطلاعات تضمین نمیشود. به منظور کمک به مؤسسات مالی برای حل این مشکل، این پژوهش چارچوبی را مطرح میکند که به عنوان ابزاری به کار خواهد رفت که به وسیله آن مؤسسات مالی میتوانند آمادگی رایانش ابری خود را تعیین و بهبود بخشند. این چارچوب به مؤسسات مالی کمک خواهد کرد تا معین کنند در کدام مرحله آمادگی رایانش ابری هستند. همچنین دستورالعمل هایی را فراهم خواهد کرد که به مؤسسات مالی کمک میکند تا سطح آمادگی خود را به منظور تضمین به کارگیری موفق رایانش ابری بهبود ببخشند. چارچوب مطرح شده بر اساس ادبیات موضوع و همچنین داده های تجربی به دست آمده از مصاحبه با بزرگترین مؤسسات مالی در ایران استوار است.