آمایش شهری با رویکرد مشارکت شهروندان در پایش محیط زیست شهری (مورد پژوهش شهر مراغه)

محیط زیست به عنوان یکی از ارکان مهم توسعه پایدار در بسیاری از کشورهای شمال و جنوب از جایگاه ویژه ای برخوردار است. دلیل چنین اهمیتی به ارتباط سلامت شهروندان با موضوع محیط زیست شهری برمی گردد. همچنین سهم نسل های آینده از محیط زیست شهری سالم و حیات گونه های زیستی از جنبه های دیگر اهمیت این موضوع است. کشور ما امروزه با آلوده ترین کشورها فاصله اندکی دارد. شاخص هایی که در تشخیص محیط زیست شهری سالم از محیط زیست ناسالم وآلوده به کار می روند، ماهیت جغرافیائی- مکانی دارند. به بیان دیگر این شاخص ها قابل اندازه گیری بوده و در زنجیره طبیعت تابعی از شرایط طبیعی حاکم هستند و در صورت پیدایش هر گونه تغییر در وضعیت آنها شرایط طبیعی دگرگون می شود. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیل است. روش انجام تحلیل تکنیک تصمیم گیری چند معیاره AHP است. نتایج پژوهش نشان می دهد که شاخص تمایل به مشارکت در سازمان های حمایت از محیط زیست با ضریب اهمیت 0.329 در رتبه اول، شاخص نقش مشارکت زنان در بهتر شدن وضعیت محیط زیست با ضریب اهمیت 0.271 در مرتبه دوم و شاخص مشارکت مردم در جلوگیری از تخریب محیط زیست با ضریب اهمیت 0.131 در مرتبه سوم قرار دارد.