تأثیر نوسازی اجتماعی بر میزان باروری و ناباروری (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه‎های استان گلستان)

مقدمه: نگاهی به روند تحولات جهان نشان می‎دهد که در سه دهه اخیر، باروری زنان تغییرچشم گیری نشان داده است به طوری که به زعم گیدنز«در میان تغییراتی که این روزها در جریان است، اهمیت هیچ کدام به‎اندازه اتفاقی نیست که در زندگی شخصی افراد شامل روابط جنسی، حیات عاطفی، ازدواج و خانواده در حال وقوع است». روش کار: پ‍ژوهش حاضر پیمایشی و از نوع همبستگی است که 135 نفر از دانشجویان زن متاهل50-20سال به صورت تصادفی و به روش نمونه گیری طبقه بندی به نسبت حجم معین انجام شد. ابزار جمع آوری داده‎ها شامل دو پرسشنامه نوسازی و توسعه اجتماعی( MSDQ) و پرسشنامه میزان تغییرات باروری و ناباروری بود. نتایج: نشان داد که بین تمامی‎خرده مقیاس‎های متغیر پیش بین با متغیر ملاک رابطه معنادار وجود دارد که مقدار آن متوسط رو به بالا می‎باشد. جهت آن بصورت منفی و غیر مستقیم بود. خرده مقیاس بی‎طرفی عاطفی بیش‎ترین مقدار ضریب همبستگی را در بین تمامی‎خرده مقیاس‎ها دارابود(61/0-). در تحلیل رگرسیون دو متغیره خرده مقیاس فرد گرایی(با مقدار53/0-) بیش‎ترین میزان تغییرات متغیر ملاک را تبیین کرد. نتیجه گیری: رابطه بین نوسازی اجتماعی و میزان باروری، ناباروری همان گونه که در این تحقیق نشان داده شده است یک رابطه معکوس می‎باشد؛ یعنی در مناطق محروم استان گلستان و در سطح روستاهای به دور از امکانات این رابطه به خوبی نمایان است. مناطق برخوردار از رفاه و توسعه، نزدیک به مرکزاستان و شهرهای بزرگ‎تر شاهد میزان رشد جمعیت کمتری هستند. بنابراین جهت رسیدن به یک سطح باروری مطلوب در جامعه، باید تدابیری جهت اثرگذاری مناسب برنگرش زنان نسبت به باروری، به ویژه در افراد تحصیل کرده  با توجه به فاکتور‎های نوسازی اجتماعی اتخاذ گردد.