سنجش و ارزیابی امنیت زنان ازفضاهای عمومی شهر با رویکرد CPTED (مطالعه موردی: پارک مشتاق اصفهان)

زنان نیمی از جمعیت ساکن شهر ها هستند و روند روز افزون حضور آنان در محیط های کار و فعایت اجتماعی شهری سبب می شود تا در مکان یابی و طراحی و ساخت کالبد شهر حضور گسترده این قشر در عرصه های عمومی مورد توجه قرار گیرد. حضور در فضا ها و مکان های عمومی، برنامه ریزی برای ارتقای امنیت زنان را ضروری می سازد. مرحله قبل از برنامه ریزی و شناخت، ارزیابی و شناخت عوامل موثر بر امنیت زنان است. هدف از پژوهش حاضر سنجش و ارزیابی امنیت زنان در فضاهای عموی شهر با رویکرد CPTED برای پارک مشتاق اصفهان می باشد. پژوهش حاضر نوع کاربردی و از نظر گرد آوری داده ها جزو پژوهش های میدانی پیمایشی می باشد. گرد آوری داده از طریق پرسشنامه ای برای سنجش روایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. ضریب حاصل برای تمام سوالات بزرگ تر از 712 ٪ است که بیانگر روایی قابل قبول پرسش نامه است. به منظور بررسی رابطه ویژگی های شخصی و احساس امنیت زنان، از بین عوامل شخصی (سن، مذهب، تحصیلات، مهاجرت و وضعیت اشتغال)، عامل مذهب به دلیل عدم تنوع در داده های گرداوری شده حذف شد و سایر عوامل مورد استفاده قرار گرفت بیش از 45 درصد پاسخ دهندگان پارک مشتاق را محل ناامنی معرفی کردند