وضعیت پایداری در حمل و نقل شهری کلانشهر مشهد با رویکرد عوامل استراتژیک SWOT

حمل و نقل پایدار در واقع یافتن مؤثرترین و آسوده ترین راه جابجایی مردم و وسایل نقلیه با کمترین میزان مصرف انرژی (در زمینه سوخت و تلاش های انسانی) با مقبول ترین هزینه، کمترین ترافیک و کمترین اثرات سوء زیست محیطی مانند آلودگی هوا و صدا می باشد که این موضوع در کلانشهرها با توجه به تردد بالای وسایل نقلیه و تراکم بالای جمعیتی اهمیت بسیار بیشتری دارد هدف اساسی این پژوهش بررسی ابعاد حمل و نقل شهری در کلانشهر مشهد با تاکید بر اصول پایداری است. روش تحقیق از نوع پیمایشی و توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش ساکنین شهر مشهد هستند که بر اساس آخرین سرشماری رسمی 30000189 نفر برآورد گردیده است و به روش نمونه گیری کوکران تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب میگردند. برای تجزیه و تحلیل تکنیک های کمی و کیفی از نرم افزار SPSS استفاده شده است و ابزار گردآوری اطلاعات، ترکیبی از روش های کتابخانه ای و میدانی در رابطه با شاخص های حمل ونقل پایدار می باشد. همچنین از روش تحلیل T-TEST برای سنجش وضعیت هر یک از عوامل استفاده گردیده است. بعلاوه با رویکرد عوامل استراتژیک SWOT به تبیین عوامل داخلی و خارجی پیش روی حمل و نقل شهری کلانشهر مشهد و ارائه راهکارهای پایدارسازی ان می پردازد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که وضعیت حمل و نقل شهری در کلانشهر مشهد در حد ناپایدار و کمتر از حد متوسط قرار دارد که در این راستا و با توجه به موقعیت شهر و حمل و نقل شهری آن جهت بهبود وضعیت حمل و نقل شهری و پایدارسازی آن استفاده از راهکارهای محافظه کارانه WO در اولویت اول قرار دارد.