بررسی و تحلیل جامعیت قرآن در تفسیر مفاتیح الغیب و المیزان
محل انتشار: فصلنامه مطالعات علوم قرآن، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 341
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JQSS-2-4_001
تاریخ نمایه سازی: 24 اسفند 1399
چکیده مقاله:
یکی از ویژگیهای قرآن کریم و باورهای بنیادی مسلمانان، جامعیت کلام الهی است که همانند جهانشمولی و جاودانگی قرآن مورد توجه مفسران و قرآنپژوهان از گذشته تاکنون بوده است. فخر رازی (544-606ق) صاحب تفسیر مفاتیح الغیب و علامه طباطبایی (1281-1360ش) مؤلف تفسیر المیزان از جمله مفسرانی هستند که به موضوع جامعیت قرآن توجه کردهاند. این مقاله با روشی توصیفی- تحلیلی و مطالعات کتابخانهای به بیان این مطلب میپردازد که فخر رازی در تفسیر جامعیت قرآن رویکرد حداقلی دارد و قرآن را در حوزه اصول و فروع دین جامع میداند، با این دید که به نظر وی مسئله اشتمال قرآن با جامعیت تفاوت دارد. علامه طباطبایی در تفسیر جامعیت قرآن رویکرد اعتدالی دارد. ایشان جامعیت قرآن را به معنای کاملبودن آن میداند و آن را بر سه نوع تقسیمبندی مینماید: الف) جامعیت در بیان؛ ب) جامعیت در گستره موضوعات و مسائل؛ ج) جامعیت از هر دو جهت؛ هریک از موارد یادشده یا در مقایسه با کتابهای پیشین آسمانی لحاظ میشود یا فینفسه. جامعیت فینفسه قرآن در هریک از انواع نیز دو گونه است: در جمیع جهات؛ در محدودۀ خاص مانند نیازهای هدایتی که مجموعاً نُه قسم میشود. امروزه مطالعه و بازبینی اندیشههای متفکران مسلمان اعم از شیعه و سنی در حوزه پژوهشهای قرآنی مورد نیاز است و از رهگذر این مطالعات، منشأ اصلی یک اندیشه و همچنین تحول موضوعهای قرآنی آشکار میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میلاد اسدی
دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم
جمال فرزندوحی
دانشگاه رازی کرمانشاه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :