آسیب شناسی تدریس ورزش مدارس در دوران قرنطینه ناشی از کووید 19

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل آسیب شناسی درس ورزش مدارس در دوران قرنطینه ناشی از کووید 19 بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث ماهیت تحقیق توصیفی- تحلیلی میباشد که به روش کیفی و شیوه نوخاسته (گرندد تئوری) روش گلیزر انجام شد. جامعه آماری این تحقیق را صاحب نظران و اعضای هیات علمی دانشگاه ها دارای طرح ها و پژوهش های مرتبط با موضوع پژوهش، مسئولین اجرایی اداره کل آموزش و پرورش استان فارس، مسئولین اجرایی ادارات تربیت بدنی آموزش و پرورش استان، مسئولین فناوری ادارات آموزش و پرورش استان و معلمان تربیت بدنی شاغل در مدارس مقاطع مختلف استان در سال تحصیلی 1399 - 1398 تشکیل دادند که تعداد 15 نفر از آنان با استفاده از روش نمونهگیری ترکیبی (هدفمند- گلوله برفی) در مصاحبه های عمیق مشارکت نمودند که این مصاحبه ها تا اشباع نظری داده ها ادامه داشت. مصاحبه ها بصورت باز و نیمه ساختار یافته انجام شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و کدگذاری باز، محوری و انتخابی صورت گرفت و سپس در جهت افزایش اعتبار مدل نهایی با استفاده از روش مثلث سازی، کدهای استخراج شده از مطالعات مورد بررسی قرار گرفت و کدهای انتخابی به مدل نهایی افزوده شد.در تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک کدگذاری باز، 73 مفهوم اولیه تعیین شد که با دسته بندی این مفاهیم 45 مقوله فرعی شکل گرفت و در مرحله کدگذاری محوری، پیرامون 8 مقوله اصلی دسته بندی صورت گرفت. این 8 مقوله عبارتند از: عوامل فردی (شامل مقوله های معلم-دانش آموز و والدین)، عوامل سازمانی (سطح کلان مدیریتی و سطح مدارس)، بستر حاکم (شامل مقوله های رسانه های نوین، بستر تلویزیونی، بستر فنآورانه و نیروی انسانی)، رویکردها، شرایط مداخله گر، نظارت و کنترل و محتوای درس ورزش. در عوامل فردی معلم-دانش آموز به عدم برقراری ارتباط مناسب بین معلم ورزش و دانش آموز ، عدم مقبولیت و پذیرش فضای مجازی، چندگانگی (سردرگمی) تدریس مجازی در شبکه شاد، حضور در مدرسه و همچنین استفاده از شبکه های اجتماعی و ..؛ و در مقوله عوامل فردی والدین؛ به عدم آگاهی والدین از آسیب های شبکه های نوین ارتباطی، عدم اعتقاد به نفوذ و تاثیر فضای مجازی در امر آموزش، عدم تسلط برخی والدین به ابزارهای ارتباطی نوین و عدم وضوح نقش آموزشی والدین در شرایط بحران کرونا و... ؛ در عوامل سازمانی سطح کلان مدیریتی(وزارت آموزش و پرورش) به عدم پاسخگویی سریع و مناسب سازمان به تغییرات محیطی، توان اجرایی ضعیف در بخش فنآوری اطلاعات، مقررات فراوان و دست و پاگیر، عدم توجه به تحولات فنآورانه؛ و در سطح مدارس به عدم توانایی تولید محتوای ورزشی مناسب و ...؛ در بستر حاکم می توان به عدم جذابیت کلاس و نحوه تدریس تلویزیونی درس ورزش و اشکالات اساسی و فنی شبکه شاد و...، در مقوله رویکردها به عدم توجه به محیط جغرافیایی و نبود تمهیدات لازم برای آموزش مجازی در مناطق محروم و روستاها؛ شرایط مداخله گر به عدم وجود اینترنت یا پهنای باند مناسب در برخی مناطق و عدم دسترسی به گوشی هوشمند، کامپیوتر و یا لب تاب در برخی خانواده ها، در مقوله نظارت و کنترل، می توان به عدم وجود نظم به دلیل نبود نظارت کافی بر نحوه آموزش مجازی، عدم نظارت معلم بر اجرای تمرینات ورزشی و .. ؛ و در مقوله محتوای درس ورزش می توان به عدم رعایت استاندارهای ورزشی، عدم وجود محتوای منطقی (نظم، ترتیب و توالی) آموزش ورزش و عدم تناسب محتوای برنامه های ورزشی با اهداف و سرفصل های آموزشی اشاره نمود.این پژوهش با ارائه الگو و با تمرکز بر آسیب ها و موانع موجود در تدریس و آموزش ورزش در مدارس، به دنبال مشخص کردن نقاط ضعف و آسیب پذیر تدریس مجازی درس ورزش در مدارس و تسهیل روند تصمیمگیری در مدیریت فضای مجازی و همچنین کمک به معلمان، دانش آموزان و والدین در پیشبرد اهداف آموزش ورزش در مدارس در زمان ایجاد بحران بیماری کوید 19 می باشد.