نقش نظارت والدینی، عزتنفس و ناگویی خلقی در پیشبینی رفتارهای پرخطر و همنشینی با همسالان بزهکار در نوجوانان تکوالد
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 226
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TEB-9-2_008
تاریخ نمایه سازی: 11 فروردین 1400
چکیده مقاله:
اهداف: تکوالدی نوجوانان میتواند بر ابعاد مختلف زندگی روانی، اجتماعی و فردی ایشان تاثیر بگذارد، به همین دلیل نیازمند توجه ویژهای است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش نظارت والدینی، عزتنفس و ناگویی خلقی در پیشبینی همنشینی با همسالان بزهکار و رفتارهای پرخطر در نوجوانان تکوالد مادرسرپرست بود.
مواد و روشها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در نوجوانان تکوالد تحت سرپرستی کمیته امداد امام خمینی(ره) شهر کرج در سال ۱۳۹۵ انجام شد. ۲۲۴ نوجوان تکوالد به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. با مراجعه محقق به کانونهای تربیتی نوجوانان تحت پوشش کمیته امداد شهر کرج، تمامی آزمودنیها پرسشنامههای نظارت والدینی، مقیاس عزتنفس، ناگویی خلقی، مقیاس همنشینی با همسالان بزهکار و خطرپذیری نوجوانان ایرانی را تکمیل کردند. برای تحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد.
یافتهها: پس از حذف پرسشنامههای ناقص و مخدوش، ۲۰۰ پرسشنامه برای تحلیل آماری باقی ماند. میانگین مولفه نظارت والدینی ۰۴/۳±۴۸/۱۱، عزتنفس ۶۳/۱±۶۶/۱۰، ناگویی خلقی ۸۳/۴±۰۷/۷۲، همنشینی با همسالان بزهکار ۰۹/۶±۷۸/۱۸ و رفتارهای پرخطر برابر با ۳۳/۶±۴۵/۸۶ بهدست آمد. بین نظارت والدینی، عزتنفس و ناگویی خلقی در همنشینی نوجوانان تکوالد با همسالان بزهکار، همبستگی منفی معنادار و با رفتارهای پرخطر رابطه مثبت معنادار وجود داشت (۰۱/۰>p). نظارت والدینی همبستگی بالا و معناداری با همنشینی با همسالان بزهکار داشت و به تنهایی ۲۰ درصد از واریانس همنشینی با همسالان بزهکار را پیشبینی میکرد (۰۰۱/۰>p). نظارت والدینی همبستگی بالا و معناداری با رفتارهای پرخطر داشت و به تنهایی ۴ درصد از واریانس رفتارهای پرخطر را پیشبینی میکرد (۰۰۱/۰>p).
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش بر اهمیت نظارت والدینی، عزتنفس و ناگویی خلقی در کاهش همنشینی نوجوانان تکوالد با همسالان بزهکار و رفتار پرخطر ایشان دلالت دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید پیر عین الدین
Department of counseling, Faculty of Psychology & Educational Sciences, University of Kharazmi, Tehran, Iran
فرشاد محسن زاده
Department of counseling, Faculty of Psychology & Educational Sciences, University of Kharazmi, Tehran, Iran
کیانوش زهراکار
Department of counseling, Faculty of Psychology & Educational Sciences, University of Kharazmi, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :