بررسی 10 ساله مرگ خارج بیمارستانی کودکان 1 تا 59 ماهه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی 98-89

زمینه و هدف: ميزان مرگ و مير كودكان زير 5 سال يكي از شاخد هاي مهم توسعه و سلامت در كشورها بوده و در تعيينرشد جمعيت نقش مهمي دارد. بنابراين ترسيم دقيق چهره مرگ و مير كودكان در جامعه، به منظور شناسايي علل بروز و ياعوامل قابل اجتناب جهت طراحي مداخلات و جلوگيري از مرگ هاي مشابه، از جمله مهمترين راهكارها براي كاهش اين ميزاناست. مطالعه حاضر با هدف بررسي مرگ خارج بيمارستاني كودكان 1 تا 59 ماهه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شهيدبهشتي انجام شد.مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي و توصيفي كليه مرگ هاي خارج بيمارستاني كودكان 1 تا 59 ماهه تحت پوششدانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در سال هاي 1389 تا 1398 كه از فرم اطلاعات اداره سلامت كودكان وزارت بهداشتاستخراج شده بود مورد بررسي قرار گرفت.نتایج : تعداد مرگ ها 202 مورد بود. بيش از نيمي از كودكان فوت شده (52.9 %) دختر، مليت ايراني (68,8 %)، محل سكونت شهر (61.8%) بودند. در بین گروه های سنی به ترتیب 1 تا 12 ماه (65%)، 12 تا 24 ماه (15/8%)، 36 تا 48 ماه (8.9%)، 24 تا 26 ماه (7.4%) و 48 تا 59 ماه (2.9) بودند. بیشترین علل فوت كودكان به ترتيب ناهنجاري مادرزادي و كروموزومي (39.1%) سوانح و حوادث (20.7%)، بیماری سیستم تنفسی (6.4%)، بیماری سیستم گوارشی (3.4%)، بیماری سیستم قلبی و عروقی (3.4%) و بیماری غرق شدگی در استخر و کانال های آب (26.1%)، حمل و نقل (23.8%) مسمومیت (11.9%)، برق گرفتگی (9.5%) و سقوط (4.7%) بدست آمد. نتیجه گیری: بر اساس نتايج بدست آمده ، طراحي و اجراي مداخلاتي در زمينه انجام مراقبت هاي پيش از بارداري و غربالگري هاي دوران بارداري، پيشگيري از حوادث و ايمن سازي محل سكونت در كاهش ميزان مرگ كودكان موثر مي باشد. هم چنين دراستاي كاهش مرگ و مير كودكان، آموزش مادران داراي كودک زير 5 سال بالاخد زير 2 سال توسط كاركنان بهداشتي از اولويت خاصي برخوردار است.