همبستگی بین حمایت اجتماعی و سلامت روان در دانشجویان پرستاری و مامایی

زمینه و هدف: سلامت روان، نقش مهمی در تضمین پویایی و کارآمدی هر جامعه ایفا می کند. از طرفی حمایتاجتماعی افراد را قادر می سازد تا توانایی رویارویی با مشکلات روزمره و بحران های زندگی را داشته باشند. دانشجویانپرستاری و مامایی به دلیل مواجهه با محیطی پر تنش و وجود عوامل تنش زا در تجارب آموزشی و بالینی، در معرضآسیب های روانی بالایی قرار دارند که می تواند سلامت روان آنها را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از این مطالعه بررسیهمبستگی بین حمایت اجتماعی و سلامت روان در این گروه از دانشجویان بود.مواد و روش ها : این مطالعه به صورت پیمایش مقطعی در سال تحصیلی 97-98 انجام گرفت. جامعه آماری آن رادانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد رشت تشکیل می دادند که از بین آنها 285 نفر (140 مامایی و 145 پرستاری)با شیوه نمونه گیری سهمیه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش سلامت روانی از پرسشنامه 28 سؤالی(GHQ28) و جهت سنجش حمایت اجتماعی از پرسشنامه 19 گویه ای (MOS) استفاده شد.نتایج : میانگین سنی دانشجویان، 1/47±21/60 و میانگین نمره حمایت اجتماعی و سلامت عمومی آنها به ترتیب15/03±73/01 و 9/76±20/95 بود. اکثریت دانشجویان (64/9) از سطح سلامت کامل برخوردار بودند. بین میانگیننمره کل سلامت و نمره کل حمایت اجتماعی در دانشجویان همبستگی آماری معنی دار وجود داشت (p=0/02, r=0/13).نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت هر چه میزان برخورداری از حمایت اجتماعی در افراد بیشترباشد، از نظر سلامت روان وضعیت بهتری خواهند داشت. روابط اجتماعی به عنوان سپری در مقابل حوادث و رویدادهایفشارآور زندگی عمل کرده و شخص را در مقابل پیامدهای ناگوار مصون می سازند.