بررسی شاخص های ساماندهی فضای شهری برای عابرین پیاده (پیاده رو خیابان رودکی شهر شیراز)

ساماندهی فضاهای شهری همواره از موضوعات مهم و جدی در برنامه ریزی و مسائل شهری است. پیاده رو ها با توجه به نقشی که در توسعه فضاهای شهری و همچنین تعاملات اجتماعی می توانند ایفاء نمایند از جایگاه خاصی برخوردار هستند. توجه به اصول مختلف ساخت و ساز و توسعه آنها در مقاطع مختلف زمانی مهم است. هدف این تحقیق بررسی اصول ساماندهی پیاده رو خیابان رودکی شهر شیراز است. هدف تحقیق توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی است. جامعه آماری تحقیق شهروندان شهر شیراز و ساکنان این خیابان هستند. با توجه به نبود آمار دقیق در مورد آنها، 60 نفر به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار تحقیق پرسش نامه بوده است. روایی آن از طریق نخبگان و پایایی نیز با 30 پرسش نامه انجام شده که میزان آلفای کرونباخ برابر با 0/80 محاسبه شد. نتایح تی تک نمونه ای نشان داد که شاخص های ساماندهی از جمله اندازه مناسب، سطوح با کیفیت، زهکشی کارآمد، دسترسی همگانی، اتصالات امن، فضاهای جذاب و امنیت دائمی در سطح معناداری کمتر از 0/05 قرار دارد و اختلاف میانگین مثبت آنها از وضعیت مناسب آنها اشاره دارد. در بین شاخص های ساماندهی تنها شاخص تابلوهای راهنما است که وضعیت مطلوبی را ندارد. شاخص های کیفیت پیاده رو در سطح معناداری کمتر از 0/05 قرار داشته و وضعیت آنها نیز مطلوب ارزیابی شده است. این شاخص ها عبارت اند از شاخص های سنگ فرش پیاده رو، توزیع کاربری ها ، کاشت درختان، دسترسی به خیابان، کیفیت و توزیع میلمان، جمع آوری زباله، کیفیت آرامش و سکوت، شیب پیاده رو، عدم وجود نقاط کور و وضعیت نور . تحلیل پیرسون نیز نشان می دهد که بین مولفه کیفیت پیاده رو و مولفه ساماندهی رابطه مثبت وجود دارد و هر کدام بر دیگری می توانند موثر باشند.