افزایش کارایی رویه های بتنی در راه سازی

روسا زی مرکب به رو سازیی اطلاق می شود که در ان لایه دو رویه از جنس بتنو اسفالت تشکیل شده باشد . بسته به اینکه لایه بتنی با لاتر قرارگیرد یا لایه اسفالتی نوعی طراحی و اجرای روسازی مرکب متفات با کیفیت خواهد بود ولی در متداول ترین نوع روسازی مرکب لایه آسفالتی با لاتر از لایه بتنی قرار می گیرد .در این حالت عموما" یک لایه روسازی اسفالتی با کیفیت روی رو سازی بتنی قدیمی اجرامی شود وهدف ارتقای کیفیت سطح راه می باشد . قبل از اجرای روسازی اسفالتی جدید اقداماتی روی دال بتنی انجام می شود چرا که جابه جا یی و تغییر شکل ها ی دال بتنی در اثر حرارت و تغییرات دما نی تواند باعث ترک خوردگی لایه اسفالتی گردد .چند روش برای طراحی روسازی های مرکب وجود دارد .اما انچه که امروز بیشتر مد نظر گرفته شود استفاده از مدل های سازه ای و روش های مکانیستیک برای تعیین رفتار و عکس العمل های سازهای است استفاده از این روش ها دید مناسب تری از رفتار روسازی را در اختیار پژوهشگران قرار می دهدبرخی از هزینه های بهره برداری و نگهداری راه، صرف لایه های روسازی راه می گردد که عملکرد نامناسب آن اتلاف سرمایه های عظیم منابع طبیعی و مالی را به همراه خواهد داشت، لذا از این رو می توان گفت روسازیها در راهسازی از عوامل تاثیرگذار درکیفیت راهها و افزایش طول عمر راه و ارتباط دهی مناسب مناطق و سرویس رسانی می باشند و با افزایش کیقیت این بخش از راه هزینه های مربوط به بهره برداری و همچنین هزینه های مربوط به نگهداری جاده و راهداری کاهش چشمگیری پیدا خواهد نمود. در ایران به علت وجود منابع عظیم نفتی و به طبع آن پالایش و تولید محصولات نفتی مختلف از جمله قیر اکثر روسازیهای اجرا شده از نوع آسفالتی می باشند که طراحی، اجرا و ساخت روسازیها از نوع آسفالتی را توجیه پذیر می سازد. علاوه بر این استفاده طولانی مدت از این ماده و در نتیجه داشتن تجربه کافی برای اجرای این نوع از ساخت راه و همچنین ارائه نشدن گزینه های جایگزین از عوامل دیگر موثر جهت استفاده از این روسازیهای آسفالتی در کشور می باشد ولی با توجه به افزایش قیمت نفت، افزایش قیمت فرآورده های نفتی از جمله قیر و با در نظر گرفتن کاهش منابع طبیعی نفت خام و از همه مهمتر با توجه به معایب ساخت روسازیهای آسفالتی از جمله: تغییر خواص روسازیهای آسفالتی با تغییر دما، تابش آفتاب و دماهای بالا در مناطق گرمسیری و بارگذاری های ترافیکی بیش از برآورد و در نظر گرفتن خاصیت انعطاف پذیری آسفالت باعث به وجود آمدن موجهای طولی و عرضی و تغییر شکل های دائم و خرابیهای متعدد در روسازی می گردد، همچنین عدم اجرای صحیح لایه های آسفالتی و نبود قیر با مشخصات مناسب نه تنها کیفیت راه جهت عبور و مرور وسایل نقلیه را کاهش می دهد بلکه منجر به آسیب رسیدن و کاهش طول عمر سایر قشرهای روسازی و زیرسازی می گردد از این رو اجرا و نگهداری روسازیهای آسفالتی دقت خاصی می طلبد. بدین جهت روش روسازی بتنی یا بتن غلطکی در دنیا به عنوان روش و محصولی مناسب در حال جایگزینی به جای روسازیهای آسفالتی مطرح گردیده است اما بزرگترین مشکل روسازیهای بتنی در ایران عدم شناخت کامل دست اندرکاران حوزه راهسازی کشور و نبود امکانات اجرایی و ماشین آلات خاص اجرای آن می باشد که در کشور وجود ندارد در این راستا شرکت راهسازی و ساختمانی 115 برای حل مشکلات فعلی و جایگزینی روش و محصولی جدید و مطرح در سطح بین المللی اقدام به خریداری یکدستگاه روسازی بتنیSlip Form شرکت ویرتگن کشور آلمان در سال 1393 نمود