مروری بر مطالعه حذف رنگ از پساب های صنعتی در محیط زیست

حذف رنگ از پساب های صنعتی از جمله صنایع رنگرزی،کاغذسازی،الکل سازی و غیره یکی از اقدامات مهم جهت جلوگیری از ورود آلودگی به محیط زیست میباشد. رنگ ها علاوه بر سمی بودن برای موجودات اثرات ناگواری بر سلامتی بشر دارند. بنابراین تخلیه ی پساب های رنگی در مجرای فاضلاب روها ممکن است بر روی زندگی مردمی که از این پساب ها برای اهدافی مثل مصارف کشاورزی، شهری(شستشوی وسایل،سرویس های بهداشتی، ساختمان سازی، چشم اندازهای طبیعی و مناظر،میادین، حوض ها و فواره ها، حفاظت از آتش و غیره) و آبیاری مناطق مسکونی استفاده میکنند، مخاطره آمیز باشد. در نتیجه بررسی خصوصیات ظاهری آب،بویژه رنگ، حتی با غلظت یک میلی گرم بر لیتر آب شرب برای مصرف انسان بایستی مد نظر قرار گیرد. روشهای فیزیکی،شیمیایی و بیولوژیکی و تلفیق این روش ها نشان داده که هر کدام در برگیرنده هزینه ی بالایی برای حذف رنگ می باشد. علیرغم اینکه راندمان حذف بالاست اما مطالعات قرن حاضر نشان داده که فن آوری نانو با استفاده از جاذب های طبیعی گوناگون(مثل:هسته ی زردآلو،هسته ی زیتون،پوسته ی بادام،پوسته ی گردو،مورد،انار،تفاله نیشکر، خاک اره،مغز ذرت و غیره)علاوه بر راندمان حذف بالای رنگ از هزینه ی پایینی برخوردار هستند.بنابراین تشویق صنایع در راستای استانداردسازی پساب خروجی امری اجتناب ناپذیر است. از طرف دیگر با تخصیص اعتبارات کافی به پژوهشگران، می توان آنها را ترغیب به پزوهش های جدی برای حذف انواع رنگ از پساب های صنایع با استفاده از جاذب های طبیعی در مقیاس نانو نمود.