بررسی تأثیر تغییر اقلیم بر دمای حداکثر و حداقل سالانه و فصلی شهرستان ارومیه در دهه آتی 2030

امروزه مدلهای گردش عمومی جو (GCM) کاربرد بسیاری برای بررسی تأثیرات تغییر اقلیم دارند. این مدلها در مقیاسهای بزرگ کاربرد دارند بنابراین برای استفاده این مدلها در مقیاسهای کوچک و منطقه ای نیاز است که داده های آنها ریزمقیاس شوند. در این تحقیق از مدل ریزمقیاس نمایی آماری SDSM برای ریزمقیاس نمودن خروجی مدل گردش عمومی جو CanESM2 استفاده شد. برای ارزیابی تأثیر تغییر اقلیم بر دمای سالانه و فصلی شهرستان ارومیه برای ده ه آتی 2030 از سناریوهای سری پنجم RCP2.6, RCP4.5, RCP8.5 و برای ورودی مدل SDSM از دمای حداقل و حداکثر دوره مشاهداتی 2005-1990 استفاده شد. میانگین دمای حداقل در دهه آتی 2030 و تحت سناریوهای RCP2.6, RCP4.5, RCP8.5 در فصلهای زمستان و بهار کاهش و در فصلهای تابستان و پاییز افزایش پیدا خواهد کرد. میانگین دمای حداقل سالانه برای دهه آتی 2030 و تحت هر سه سناریو RCP2.6, RCP4.5, RCP8.5 کاهش پیدا میکند. میانگین دمای حداکثر در دهه آتی 2030 و تحت سناریوهای RCP2.6 , RCP4.5, RCP8.5 در فصلهای زمستان و بهار کاهش و در فصل تابستان و پاییز افزایش پیدا میکند. میانگین دمای حداکثر سالانه برای دهه آتی 2030 و تحت هر سه سناریو RCP2.6, RCP4.5, RCP8.5 افزایش پیدا میکند. در فصول زمستان و بهار دمای شبانه و روزانه کاهش خواهد یافت. اما در فصلهای تابستان و پاییز دمای هوا در شب و در روز افزایش پیدا میکند.