پالایشگاه های زیستی؛ زیرساخت هایی جهت تولید سوخت، مواد و انرژی زیستی

افزایش نگران کننده تولید گازهای گلخانه ای ناشی از مصرف گسترده منابع ف سیلی منجر به گرم شدن کره زمین و تغییرات اقلیمی وســیع در تمام کشــورهای جهان گردیده اســت. کنفرانس های جهانی متعددی جهت انعقاد قرارداد و پیمان های بین المللی به منظورکنترل تولید گازهای گلخانه ای و جلوگیری از گرم شدن بیش از اندازه کره زمین برگزار شده ا ست. پیمان کیوتو و اخیرا معاهده پاریس از تمام کشورهای جهان درخوا ست کرده ا ست که استفاده از منابع فسیلی خود را تا حد امکان محدود نمایند به نحوی که میزان گرم شدن کره زمین از حد دو درجه سانتی گراد در سالهای آتی تجاوز ننماید. بسیاری از کشورهای جهان راهبرد استفاده از انرژی های تجدید پذیر را در جهت غلبه بر چالش گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی برگزیده و در حال تو سعه تولید سوخت و مواد زیستی و همچنین انرژی های زیستی از این منابع می باشند. مهمترین منابع تجدید پذیر در این را ستا انرژی خور شیدی، انرژی باد، زمین گرمایی و زیست توده می با شند. هر چهار نوع منبع ذکر شده توانایی تولید انرژی را دارند اما از میان آنها این فقط زیست توده ا ست که علاوه بر تولید انرژی، تولید سوخت مایع، مواد شـــیمیایی متنوع و پلیمرهای مختلف را امکان پذیر می ســـازد. لذا در تضـــمین جریان پایدار موادشیمیایی و سوخت زیست توده از موقعیت ممتازی در آینده جهان برخوردار خواهد بود. تبدیل زیست توده به فرآورده های مختلف در زیر ساخت هایی تحت عنوان پالایشگاه زیستی صورت می پذیرد. ا صول حاکم بر پالایشگاه های زیستی تقریبا مشابه پالایشگاه های نفتی امروزی است. این مقاله به مرور مهمترین سیستم های پالایشگاه زیستی می پردازد.