نقش معماری ادراکی چندحسی در خانه های قجری شهر کرمانشاه

حواس انسان فصل مشترک او با جهان هستي است و اصیل ترين وسیله تماس او با جهان محسوب مي شود، پديده ها، محیط و فضای پیرامون انسان و به صورت خاص تر يک اثر معماری عمدتاً توسط ابزارهايي چون حواس پنجگانه دريافت و ادراک مي گردند، داشتن تجربه چند حسي که همه راه های ارتباطي انسان با فضا را شامل شده است، نه تنها بر کیفیت وغنای فضای درک شده مي افزايد. در اين تجربه ادراکي، بدن به عنوان هسته معنابخش، در مرکز شناخت زيبايي های فضای اطرافمان قرار مي گیرد. معماری معاصر در جهان شاهد پارادايم جديدی به نام معماری چندحسي است که تقريباً جزوه نظريه های جديد محسوب مي گردد. در معماری سنتي ايران نیز مي توان نمونه هايي چون خانه های قجری در کرمانشاه را مشاهده نمود که، با وجود قدمت آن به شیوه ای بديع از معماری چندحسي استفاده شده است. روش اين پژوهش مبتني بر مطالعات کتابخانه با رويکردی توصیفي است. نتايج حاصل از اين تحقیق، به نقش محوری و اساسي هر يک از حواس پنجگانه در خانه های سنتي دوران قاجار، کرمانشاه و لزوم بازخواني شیوه های اثرگذار بر حواس انسان در معماری معاصر، در راستای ارتقاء حس مکان تاکید مي کند.