بررسی تأثیر ویژگی های سنتی معماری اسلامی ایرانی بر آسایش محیطی در فضاهای آموزشی

نبود فضاهای آموزشی تأثیرگذار بر شرایط فیزیکی و راحتی کاربران و توجه بیشتر به ابعاد خدماتی این کاربری ها طی ادوار گذشته همیشه به عنوان یک معضل آموزشی مد نظر بوده است. این امر چالشی جدی را رقم زده است که زاییده تفاوت ماهیت یادگیری در ابعاد مختلف است. مکان های آموزشی از جمله فضاهایی هستند که انسان ها بخشی از زمان زندگی خود را در آن سپری می کنند، لذا توجه به بعد آسایشی در این فضاها، در جهت افزایش یادگیری و فعالیت مناسب در جهت رشد استعدادها و نبوغ کاربران باید بیشتر مدنظر قرار گیرد، هدف اصلی این پژوهش در واقع بررسی، دستیابی به شناخت جامع و تحلیل عناصر و ویژگی های شاخص معماری مدارس سنتی ایران و امکان بهره گیری از آن ها در طراحی مدارس امروزی است. در این راستا پژوهش حاضر با روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و بررسی نمونه های موردی معماری سنتی ایران، ابتدا به جمع آوری داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای پرداخته و در ادامه با تحلیل محتوایی ادبیات علمی، ویژگی های شاخص تأثیرگزار معماری اسلامی ایرانی در موضوع مسیر مطالعه را مشخص کرده است. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش با بررسی هویت معماری مدارس موجود و چگونگی بهره گیری از میراث فرهنگی اسلامی و سنت های معماری ایرانی، کوشش همه جانبه در بازبینی و احیاء تاریخ، فرهنگ و معماری سنتی ایران امری ضروری است.