بررسی افزایش استحکام الکترود, با رویکرد کاهش عملیات درسینگ در تغییرعناصرآلیاژی الکترود مورد استفاده در تولید بدنه خودروی پارس تندر

جوشکاری مقاومتی نقطه ای از مهمترین روش های جوشکاری بدنه خودروها می باشد. در بدنه خودروها ورق های فولادی گالوانیزه بدلیل مقاومت در برابر خوردگی استفاده می شوند که جوشکاری نقطه ای این ورق های گالوانیزه بدلیل وجود پوشش فلز روی بر روی سطح ورق فولادی دارای مشکلاتی است. میزان مقاومت سره) الكترود از دفرمه شدن در پارامترهای مختلف می تواند تاثیر در تعدد و زمانهای صرف شده عملیات در سینگ و تراش الكترود داشته باشد. باید با عملیات در سینگ به سطح موثر موردنظر دست یافت. در صورت وجود استحکام لازم در الکترود مصرفی, دفرگی سره موثر کمتر بوجود می آید و باعث کاهش عملیات در سینگ و کاهش کار اپراتور میشودهدف اصلی در این تحقیق، تغییر در میزان عناصر موثر بر استحکام الكترود همچون زیرکونیوم مطابق استاندارد رنو و بررسی و تعیین متغیرها و پارامترهای بهینه جهت ایجاد اتصالات مناسب از نقطه نظر خواص مکانیکی و فیزیکی در فرآیند جوشکاری مقاومتی نقطه ای در تولید بدنه خودرو بکار می رود. می باشد. نوآوری در این پژوهش بدلیل بکار بردن الکترود استاندارد بهمراه پارامترهای بهینه باحفظ استانداردهای کیفی در تولید بدنه خودرو در شرکت خودروسازی پارس خودرو می باشد. در این پژوهش ابتدا با الکترود با آلیاژ مس -کروم و سپس با الکترود مطابق با استاندارد رنو جوشکاری انجام پذیرفت. نتایج نشان داد الكترودی که دارای زیرکونیوم می باشد. دارای بیشترین استحکام و کمترین تعداد درسکاری بدلیل سایش و دفرمگی کمتر است. همچنین لازم به ذکر است با توجه نتایج حاصل از این پژوهش، الکترودهای دارای زیرکونیوم برای گان های شرکت پارس خودرو سفارش گذاری و تامین گردید که این منجر به کاهش عملیات در سکاری، استحکام بیشتر الکترودها، بهبود شرایط نقاط جوش و در نهایت استحکام آنها نیز گردید.