بررسی تدثیر خشک سالی بر روند تغییر سطح برف و پوشش گیاهی به کمک تکنیک های سنجش از دور (مطالعه موردی: استان البرز)

موضوع خشک سالی در مطالعات منابع آب اهمیت زیادی دارد و به عنوان پدیده های طبیعی و اجتناب ناپذیر در مناطق مختلف اقلیمی، به ویژه مناطق خشک به فراوانی رخ می دهد. یکی از روش های بررسی خشک سالی واثرات مخرب آن، پایش و پهنه بندی خشک سالی با بهره گیری از شاخص های خشک سالی است که اغلب وابسته به داده های هواشناسی به ویژه بارش می باشند. در صورت فقدان داده های بارش، فناوری های سنجش از دور با پوشش مکانی و زمانی مناسب می تواند ابزاری مفید، در پایش خشک سالی به شمار می رود. در این تحقیق براساس داده های پنج ایستگاه سینوپتیک استان البرز طی دوره آماری 32 ساله 1985-2017 به محاسبه شاخص هواشناسی SIAP پرداخته شد و براساس آن سال های 2011 و 1997 به ترتیب به عنوان خشک سالی و ترسالی مشخص گردیدند. در مرحله بعد اقدام به استخراج شاخص های سنجش از دوری NDSI,NDVI حاصل از تصاویر سنجنده ی TM ماهواره ای LANSAT در این دو سال شد. بررسی ها بیانگر افزایش 20 درصدی پوشش گیاهی و 0/2 درصدی پوشش برفی در سال تر نسبت به سال خشک است. نتایج نشان داد که شاخص های سنجش از دوری NDSI,NDVI جایگزین مناسبی برای شاخص هواشناسی SIAP است. به طور کلی شاخص گیاهی NDVI و شاخص خشک سالی هواشناسی کارایی بسیار خوبی را در تعیین مناطق حساس واسیب پذیر طی دوره خشک سالی دارند.