ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر بارش و دمای اصفهان با استفاده از سناریوهای CMIP5 و مدل ریز مقیاس نمایی LARS-WG6

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات پدیده تغییر اقلیم بر بارش و دمای شهر اصفهان در دو دهه آینده 2020-2040 است. استان اصفهان و شهر اصفهان به علت داشتن آب و هوای خشک و کمبود بارش های جوی دچار جوی بحران اب شده است و آینده آب و تامین آب این شهر بزرگ فعلی مدیریت آب این استان می باشد. در این تحقیق از مدل های جدید گزارش پنجم IPCC معروف به CMIP52 جهت بررسی میزان تغییرات پارامترهای اقلیمی دما و بارش در دوره های آینده از خروجی 5 مدل به نام های GFDL- MPI-ESM-MR MIROC5 ,HADGEM2-ES CM3,EC-EARTH تحت دو سناریو تغییر اقلیم RCP4.5 و RCP8.5 استفاده شده واز روش ریز مقیاس نمایی LARS-WG6 به عنوان روش آماری برای ریز مقیاس نمایی داده های GCM استفاده گردید. با برریس شاخص های خطا RMSE, R2 و MAE مدل های نسبت به داده های مشاهداتی بارش و دما در دوره 1990-2019 نتایج این ارزیابی نشان داد که مدل برتر در بررسی بارش EC-EARTH و مدل برتر در بررسی دما HADGEM2-ES خواهد بود. نتایج به دست آمده از داده های بارش و دما در طی دوره 2020-2040 نشان داد که بارش، حداکثر 7 درصد کاهش و دما حداکثر 1/13 درجه سانتی گراد افزایش یافته است.