بررسی اثرات تغییر اقلیم بر روی میانگین بارش، بیشینه و كمینه ی دما و رواناب با نرم افزار Lars-WG و IHACRES (مطالعه ی موردی: حوضه ی آبریز رودخانه دربند گلپایگان)

به علت قرارگيري در كمربند خشك، تأثيرات پديده ي دگرگوني اقليمي روي كشور ايران قابل توجه است. در اين پژوهش اثرات دگرگوني اقليمي بر اساس گزارش پنجم گروه بينادولتي دگرگوني اقليمي و سناريوهاي واداشت تابشي بر روي ميانگين بارش، دماي بيشينه و كمينه ي شهر گلپايگان براي ٤٠ سال آينده با نرم افزار LarsWG6 و تغييرات رواناب رودخانه ي دربند با خروجي نرم افزار مذكور و داده هاي تاريخي در نرم افزار IHACRES محاسبه گرديد كه بر طبق آن در ماه ژوئيه، كه گرم ترين ماه سال مي باشد ميانگين دماي هوا براي دوره ي تاريخي برابر با 34/33 است كه اين ميزان براي سناريوهاي واداشت تابشيِ RCP 2.6 ، RCP 4.5، RCP8.5 به ترتيب برابر با 35/40، 36/96، 37/88 است که به ترتیب 1/07، 2/63، 3/55 درجه ي سانتي گراد افزايش پيدا كرده است. براي دماي كمينه در سردترين ماه سال يعني ژانويه ميانگين دماي هوا در دوره ي تاريخي مساوي -1/97، -1/84، -0/98 است كه به ترتيب به ميزان 1/29، 1/42، 2/28 درجه زياد شده است ميانگين ساليانه ي بارش براي سه سناريوي RCP8.5, RCP 4.5, RCP2.6 نسبت به دوره ي تاريخي به ترتیب 5/7%، 1/8%، 1/9% افزايش و ميانگين ساليانه ي رواناب براي سه سناريوي RCP8.5, RCP 4.5, RCP2.6 نسبت به دوره ي تاريخي به ترتيب 20/5%، 29/7%، 35% کاهش داشته است