ارزیابی عملکرد روشهای تحلیل مکانی بارش درمناطق هموار: مطالعه موردی استان سمنان

اطلاع از تغییرات مکانی بارش و ارتباط آن با پارامترهای مختلف توپوگرافی اقلیمی و هیدرولوژیکی از جمله پیش نیازهای اکثر مطالعات هیدرولوژیکی مرتبط با فعالیتهای برنامه ریزی و مدیریت منطقه ای می باشد با توجه به اندازه گیری نقطه ای بارش و به منظور دستیابی به مقدار بارش در نقاط فاقد ایستگاههای اندازه گیری استفاده از روشهای درونیابی مکانی جهت تعمیم داده های نقطه ای به منطقه ای اجتناب ناپذیر می باشد که دقت این روشها با توجه به خصوصیات اقلیمی و فیزیکی مناطق مختلف متفاوت می باشد در تحقیق حاضر میزان دقت روشهای مختلف درونیابی مکانی بارش برای حوضه های نسبتا هموار دشت در قالب مطالعه موردی استان سمنان مورد ارزیابی قرارگرفته است روشهای درونیابی مورد استفاده شامل معکوس وزنی فاصله، کریجینگ و روش اسپلاین می باشند میزان دقت این روشها با استفاده از روش اعتبار سنجی متقاطع ارزیابی می شود و از معیارهای میانگین خطای بایاس MBE میانگین قدر مطلق خطا MAE و میانگین خطای نسبی MRE برای سنجش عملکرد آنها استفاده می شود.