ارزیابی میزان آمادگی شهر مشهد در مواجهه با مخاطرات طبیعی با رویکرد تاب آوری شهری
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 201
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GEH-8-1_006
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1400
چکیده مقاله:
یکی از مسائل اساسی که در عصر کنونی سکونتگاههای انسانی بلاخص کلانشهرها، با وجود جمعیت زیاد و تراکم کالبدی با آن مواجهاند مخاطرات طبیعی و انسانساز است که به اشکال مختلف آسیبهای جدی به ساختار آنها وارد مینماید. راه حل اصلی که اندیشمندان مختلف به آن اذعان دارند تابآورتر شدن شهرها در مواجهه با بلایا میباشد و ارزیابی میزان تابآوری شهرها اولین گام در این مسیر است. کاهش هزینههای ناخواسته و پیشبینی نشده در شهرها و تلاش برای توسعه پایدار ازجمله اهداف این مدل است که به اشکال مختلف مطرح میگردد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان تابآوری شهر مشهد به روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از نرمافزارهای SPSS و EXCEL انجام گرفته است. جامعه مخاطب با توجه به مدل راهبردی استفاده شده در این تحقیق، اساتید دانشگاه، مدیران و کارشناسان خُبره حوزه مدیریت بحران و مدیریت و برنامهریزی شهری میباشند که بر اساس فرمول کوکران 41 نفر از جامعه هدف به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید و بر اساس مدل 100 شهر تابآور پرسشنامههای تهیه شده تکمیل و تحلیل شدهاند. نتایج نشان میدهد در ارزیابی کلی شهر مشهد در مواجهه با مخاطرات طبیعی تابآوری ندارد ولی در پیشرانهای تضمین خدمات بهداشت عمومی و ترویج انسجام و مشارکت اجتماعی تابآوری در حد متوسط و بهصورت نسبی وجود دارد. ضعف اصلی تابآوری شهر مشهد در بُعد اقتصادی و در پیشران تأمین خدمات، معیشت و اشتغال است که بیانگر ضعف مجموعه مدیریت شهری مشهد در برابر بروز مخاطرات طبیعی میباشد. در پایان نیز راهکارهایی برای ارتقاء تابآوری شهری ارائه شده است. یکی از مسائل اساسی که در عصر کنونی سکونتگاههای انسانی بلاخص کلانشهرها، با وجود جمعیت زیاد و تراکم کالبدی با آن مواجهاند مخاطرات طبیعی و انسانساز است که به اشکال مختلف آسیبهای جدی به ساختار آنها وارد مینماید. راه حل اصلی که اندیشمندان مختلف به آن اذعان دارند تابآورتر شدن شهرها در مواجهه با بلایا میباشد و ارزیابی میزان تابآوری شهرها اولین گام در این مسیر است. کاهش هزینههای ناخواسته و پیشبینی نشده در شهرها و تلاش برای توسعه پایدار ازجمله اهداف این مدل است که به اشکال مختلف مطرح میگردد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان تابآوری شهر مشهد به روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از نرمافزارهای SPSS و EXCEL انجام گرفته است. جامعه مخاطب با توجه به مدل راهبردی استفاده شده در این تحقیق، اساتید دانشگاه، مدیران و کارشناسان خُبره حوزه مدیریت بحران و مدیریت و برنامهریزی شهری میباشند که بر اساس فرمول کوکران 41 نفر از جامعه هدف به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید و بر اساس مدل 100 شهر تابآور پرسشنامههای تهیه شده تکمیل و تحلیل شدهاند. نتایج نشان میدهد در ارزیابی کلی شهر مشهد در مواجهه با مخاطرات طبیعی تابآوری ندارد ولی در پیشرانهای تضمین خدمات بهداشت عمومی و ترویج انسجام و مشارکت اجتماعی تابآوری در حد متوسط و بهصورت نسبی وجود دارد. ضعف اصلی تابآوری شهر مشهد در بُعد اقتصادی و در پیشران تأمین خدمات، معیشت و اشتغال است که بیانگر ضعف مجموعه مدیریت شهری مشهد در برابر بروز مخاطرات طبیعی میباشد. در پایان نیز راهکارهایی برای ارتقاء تابآوری شهری ارائه شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :