بررسی پیامد کاربرد آنتی بیوتیک ها بر فراوانی باکتری ها و قارچ های بومی خاک تیمار شده با بهسازهای آلی و کانی
محل انتشار: دوفصلنامه زیست شناسی خاک، دوره: 8، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 311
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SBJ-8-1_006
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1400
چکیده مقاله:
امروزه کاربرد گسترده پادزیستها در پزشکی برای درمان بیماریهای مردم و در کشاورزی و دامپزشکی، مایه آلودگی آب و خاک گردیده و پیامد منفی بر ریزجانداران خاک و تندی فرآیندهای زیستی داشته است. در این پژوهش پیامد رها شدن پادزیستهای پرکاربرد در خاک (جنتامایسین، اکسی تتراسایکلین و پنیسیلین) در اندازههای گوناگون (50، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم خاک خشک) با و بدون بهسازهای آلی و کانی (کود گاوی، بیوچار و نانوزئولیت) بر فراوانی قارچها، باکتریها، کلیفرمها و شناسههای پایداری و بازگشتپذیری آنها در سه بازه زمانی 7-1، 30-7 و 90-30 روز در دوره گرماگذاری 90- روزه در قالب طرح اسپلیت-فاکتوریل ارزیابی شد که بهساز بکاررفته کرت اصلی و گونه پادزیست و اندازه کاربرد آن به عنوان فاکتورهای آزمایش بودند. شناسههای پایداری و بازگشتپذیری نیز برای گروههای میکروبی برآورد گردید. بر پایه برآوردهای آزمایش، افزودن پادزیستها و در میان آنها جنتامایسن مایه کاهش فراوانی ریزجانداران شد. از سوی دیگر خاکهای دارای بهساز کود گاوی بیشترین لگاریتم فراوانی قارچی را در بازه زمانی 7-1 داشت که از دیدگاه آماری ناهمانندی چشمگیری با خاکهای دارای بیوچار نداشت. در بازه 30-7 روز، فراوانی همه باکتریها در تیمارهای کاربرد پادزیست به گونه چشمگیری افزایش پیدا کرد که اندازه افزایش برای پادزیست جنتامایسین و اکسیتتراسایکلین، بؤیژه در اندازههای بیشتر کاربرد در برابر در کاربرد پادزیست پنی سیلین بالاتر بود. در بازههای زمانی 30-7 و 90-30 روز، تیمارهای بهرهگیری از بهساز کود گاوی و پادزیستهای جنتامایسین و اکسی تتراسایکلین در اندازههای کاربرد 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم بیشترین اندازه لگاریتم فراوانی باکتریهای رودهای را داشتند. رو هم رفته این پژوهش نشان داد که کاربرد بهسازها بویژه کود گاوی و زغال آن میتواند از پیامد زهری پادزیستها کاسته و مایه افزایش شناسههای پایداری و بازگشت پذیری فراوانی ریزجانداران در خاک گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی رشتبری
دانشجوی دکتری، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
علی اکبر صفری سنجانی
استاد گروه گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :