لزوم جهانی ـ بومی‌سازی و گسست معرفت‌شناختی (اپیستمیک) از غرب در آموزش زبان‌های خارجی: راهبردهایی برای تقویت نظام عقیدتی در پساروش

با گذار به پسامدرن، مرزهای مفهومی بسیاری از مبانی عقیدتی و فرهنگی ازبین رفته ‌است و برهمین‌اساس، مفاهیم بنیادینی همانند هویت و جهان‌بینی در نظام‌های عقیدتی و فرهنگ‌های بومی با چالش جدی مواجه شده ‌است. دراین‌میان، یکی از جنبه‌های مهم جهانی‌سازی و کالایی‌سازی معرفت‌شناختی  که بر ساخت هویت و جهان‌بینی و نظام عقیدتی بومی تأثیر می‌گذارد، آموزش زبان‌های خارجی است. ازآنجاکه مبانی معرفت‌شناختی انقلاب اسلامی و اسلام در تضاد با معرفت‌شناختی کشورهای معیار زبان قرار دارد، این چالش در کشور ما شدیدتر و لزوم گسست شناخت‌شناسی از مبانی امپریالیستی غربی در آموزش زبان خارجی جدی‌تر به‌نظر می‌رسد. نظربه‌اینکه درجهت این گسست و بومی‌سازی این آموزش‌ها در کشور تقریباً هیچ اقدام واقعی در سطح کلان انجام نگرفته است، مطالعه حاضر تلاشی است تا با روش سندپژوهی و بررسی جریان‌‌های نظری جهانی‌ بومی‌سازی آموزش زبان در دیگر کشورها، یک قالب کار بومی برای بومی‌سازی جریان تولید دانش، روش تدریس، برنامه‌ریزی آموزشی و تولید محتوا ارائه نماید. نتایج حاکی از آن است که در ابعاد اصطلاح‌شناسی‌های آموزشی، تولید دانش، روش‌شناسی، فرهنگ‌پذیری زبانی و طراحی سیلابس، نیازمند تغییرات بنیادین در آموزش زبان‌های خارجی هستیم. درهمین‌راستا، با درنظرگرفتن دغدغه‌های کلان نظام و منویات مقام معظم رهبری، راهبردهایی در این زمینه ارائه شده ‌است. نتایج این تحقیق برای تصمیم‌سازان آموزشی و فرهنگی، آموزش عالی کشور، آموزش‌وپروش و محققان در زمینه آموزش زبان و تربیت معلم کاربرد دارد.