اثربخشی برنامه ی فرزندپروری مثبت برعناصرترسیمی کودکان با اختلال هیجانی و رفتاری

زمينه و هدف: با توجه به نقش کلیدی خانواده در ایجاد اختلالات کودکان و هم چنین محدودیت کسب اطلاعات از کودکان با روش های عینی و کارآمدی تکنیک های فرافکن در کسب اطلاعات روان شناختی از کودک ، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی برنامه فرزند پروری مثبت بر عناصر ترسیمی کودکان با اختلال هیجانی و رفتاری انجام شد. روش : طرح پژوهش شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکانی بود که در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ به مرکز مشاوره آموزش و پرورش منطقه فلاورجان مراجعه کرده بودند. از این جامعه به روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ مادر که کودک آنها در دامنه سنی ۱۱-۶سال بودند و بر اساس نمره بالاتر از نقطه برش در آزمون توانایی ها و مشکلات گودمن تشخیص اختلالات هیجانی و رفتاری را دریافت کرده بودند ، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. مادران کودکان گروه آزمایش تحت آموزش طی هشت جلسه قرار گرفتند. ابزار این پژوهش تست ترسیم خانواده کرمن (۱۹۶۴) بود. داده ها با استفاده از آزمون خی دو و نرم افزار آماری 21-SPSS تحليل شد. یافته - ها: آموزش برنامه فرزند پروری مثبت به مادران موجب تفاوت معنادار فراوانی عناصر ترسیمی در گروه آزمایش و کنترل در مؤلفه های نزدیکی و تعامل مادر کودک و روشهای تنبیهی اعمال شده از سوی مادر شد 0/ 05 >P). نتیجه گیری: نقاشی نه تنها سرنخی از مشکلات کودک بلکه راه حلی برای حل این مشکلات را نیز ارائه می دهد. درک زبان نقاشی می تواند اطلاعات ارزنده ای در اختیار روان شناسان و افراد مشتاق به درک و دریافت راز و رمز جهان کودک بگذارد.