بررسی تولید بیوچار از میوه سرو و اثرات آن بر حذف نیکل از محلول های آبی؛ با رویکرد مدیریت پسماندهای کشاورزی

استفاده از ضایعات کشاورزی به منظور حذف آلاینده های زیست محیطی میتواند به عنوان یک مدیریت بهینه با دو رویکرد در کاهش ضایعات کشاورزی و کاهش آلودگی محیط زیست، معرفی شود. در پژوهش حاضر، با استفاده از فرایند پیرولیسیس (آتشکافت) میوه سرو (به عنوان یکی از ضایعات بی مصرف آلی) به بیوچار تبدیل و پس از بررسی برخی خصوصیات شیمیایی و مورفولوژیکی آنها، اثربخشی آنها بر حذف عنصر سنگین نیکل در محلول آبی تحت شرایط مختلف (غلظت های اولیه نیکل(30، 60، 90 میلی گرم بر لیتر)، پ هاش اولیه محلول 3، 5، 7، سطوح جاذب 2/5، 5، 7/5 گرم بر لیتر) و زمان تماس 20)، 40، 60 دقیقه)) با استفاده از روش سطح پاسخ (باکس-بنکن)، مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج، تبدیل میوه سرو به بیوچار سبب حذف بیشتر (حذف 2 برابری) نیکل، در شرایط مشابه از محلول آبی شد. افزایش سطح ویژه و گروه های عامل جذبکننده نیکل، به عنوان اصلیترین دلایل این تغییرات در بیوچار محسوب میشود. همچنین بر اساس نتایج، روش سطح پاسخ (معادله درجه سه کاهش یافته) توانست با توانایی بالایی، حذف نیکل در محلولهای آبی را پیش بینی و مدل سازی کند.