ارتقای کیفیت محیطی بافت های فرسوده شهری با رویکرد توسعه ی پایدار شهر(نمونه موردی : محله جولان شهر همدان)

در دهه های اخیر موضوع کیفیت محیط شهری به یک بحث تخصصی و عمومی در جامعه تبدیل شده و توجه مردم از اهداف مادی، به ماهیت زندگی در مجموعه های ناکارآمد شهری معطوف شده است. همچین اهمیت و نقش کیفیت محیط در سایر جنبه های زندگی، ماه یت ویژه محیط های شهری، نقش فزاینده محیط سکونتی شهری به عنوان مهمترین سکونتگاه انسانی و وجود تعداد افراد زیادی که به شدت تحت تأثیر شرایط غالب محیط شان هستند، بررسی چگونگی کیفیت محیط های شهری را آشکار میکند. پژوهش فوق با هدف ارزیابی کیفیت محیط شهری در بافت فرسوده جولان، سعی بر آن دارد که با توصیف و تبیین مفهوم کیفیت محیط، شاخصهای تأثیرگذار، نحوه ارتباط این شاخصها و نحوه سنجش آنها را در محیطهای شهری بررسی نماید. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی با بهره گیری از مطالعات اسنادی- کتابخانه ای و مطالعات میدانی بوده و برای ارزیابی کیفیت محیط شهری از روش کیفی SWOT استفاده شده است. یافته های تحقیق بیانگر آن است که اصول نوشهرسازی با تمامی ویژگیهای کارایی و عملکردی مثبت خود در نوسازی محله جولان کم رنگ دیده شده اند لذا جهت رفع مشکلات موجود ایجاد مرکز محلهای پویا و منسجم و پرداختن به الگوهای ساختمانی و اختلاط کاربری های سازگار و متنوع که همگی جز عواملی هستند که رفاه را در سطح محله تحت شعاع قرار میدهند، پیشنهاد می گردد.