آسیب شناسی و نقد شهرنشینی و معماری جدید شهری از منظر نویسندة رمان»رهش«

موضوع این مقاله بررسی آسیبهاي فرهنگی و اجتماعی ناشی از سبک معماري و شهرنشینی جدید از منظر یک رمان نویس میباشد و میخواهد نشان دهدکه این مسئله چگونه در رمان امروز انعکاس یافتهاست. به همین منظور رمان»رهش« نوشته رضا امیرخانی به روش توصیفی مطالعه و تحلیل گردید. نتایج نشان می دهدکه یک رماننویس چگونه به همه جزئیات و آسیبهاي شهر نشینی توجه کرده و با نگاه طنزآمیز به آن پرداخته است. امیرخانی در این رمان، ضمن صراحت در بیان واقعیات، موضوع آسیبهاي ناشی از شهرنشینی جدید را در شهري مثل تهران، از چندین دیدگاه زیست محیطی،اجنماعی و فرهنگی،اقتصادي و سیاسی، مورد توجه قرار داده و آن را با چاشنی طنز هم آمیخته است و به مواردي از قبیل: بوجود آمدن تنش در روابط خانوادگی، ایجاد فاصله در روابط همسایگان، از بین رفتن آداب و رسوم سنتی، جایگزینی مظاهر غربی به جاي هنر و معماري ایرانی و اسلامی و از همه مهمتر نقش سیاسی کاري مسئولان شهري در ایجاد آلودگی محیط زیست شهري اشاره نموده است و عنوان رمان خود را شکلی وارونه از شهر قرار داده تا القا کند که نظم طبیعی شهر به هم خورده و دچار وارونگی شده است.