بازشناسی الگوهای رفتاری و مشارکتی کودک درقالب طراحی خانه کودک

هر جامعه ای برای پیشرفت، به بهبود زیرساختهای تربیتی، آموزشی و فرهنگی نیازمند است و چه بهتر و اثرگذارتر خواهد بود که این اقدامات از دوران کودکی شکل گیرد تا در آینده، جامعه ای درخشان تحقق یابد. در گذشته کودکان سالهای ابتدایی زندگی را در خانه خود رشد و تعالی یافته و خانه بستر اجتماعی و عاطفی و نیز مأمن همیشگی آنها بود اما امروزه خانه قابلیتهای لازم برای برآوردن نیازهای کودکان امروزی را ندارد.خانه کودک به عنوان اولین فضای اجتماعی که کودک وارد آن میشود، در دوران کودکی و زندگی آینده او نقش مهمی خواهد داشت و یکی از بناهای ضروری و اثرگذار درعصر حاضر است. فضایی دور از هیاهوی دنیای بزرگترها، دنیایی پر از شور و شادی و رنگ؛ تا کودکان بتوانند به راحتی با آن ارتباط برقرار کرده، فرصت بیان افکار تازه و پرورش استعداد بیابند و بتوانند رفتارهای صحیح، هنجارها و الگوهای مناسب و نیز مهارتهای تأثیرگذار برای آینده زندگی خود را فراگیرند. با توجه به مطالب فوق و ضرورت این فضا برای غنای فرهنگی جامعه، بایدضوابط و اصول طراحی و ساخت فضاهای ویژه کودکان ایرانی با تاکید بر بهره گیری از قابلیتهای محیطی موثر بر ذهن و رفتار کودکان و رویکرد ارتقاء خلاقیت آنان بررسی و مد نظر قرار گیرد.