اثر بخشی آموزش گروهی حلم بر کاهش نشانه های پرخاشگری دانش آموزان 12 - 16 ساله

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش گروهي حلم بر کاهش پرخاشگري دانش آموزان 16-12ساله شهر آبدانان صورت گرفت. روش پژوهش، روش تجربي پیش آزمون پس آزمون با استفاده از گروهآزمایش و کنترل بود. جامعه آماري این پژوهش را دانش آموزان دختر شاهد و ایثارگر 16-12 ساله شهرآبدانان ميباشد. نمونه آماري این پژوهش شامل 30 نفر از دانش آموزان بود که به شیوه در دسترس ازبین مدارس شهر آبدانان انتخاب شده و به طریق تصادفي در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزاراندازه گیري پرسشنامه پرخاشگري نجاریان و همکاران (1375) مي باشد. برنامه آموزشي حلم به مدت 12جلسه، هفته اي 2 الي 3 جلسه به مدت 60 دقیقه اجرا گردید. شرکت کنندگان در پژوهش در دو مرحلهپیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه پرخاشگري را پاسخ دادند. براي تجزیه و تحلیل داده ها از آمارتوصیفي جهت محاسبه میانگینها و انحراف معیار و آمار استنباطي براي بررسي معني دار بودن تفاوتمیانگین گروه ها از آزمون t تفاضل استفاده گردید. نتایج پژوهش به طور کلي نشان داد که آموزشگروهي حلم بر کاهش پرخاشگري در فرزندان شاهد و ایثارگر 18-12 ساله شهر آبدانان مؤثر بوده است وفرضیه اصلي پژوهش تایید شد. بنابراین از «آموزش حلم» مي توان به عنوان یك مداخله درماني معنويجهت کاهش پرخاشگري در نوجوانان استفاده نمود.