بررسی تطبیقی بین روشهای متداول یادگیری (مباحثه) در حوزه های علمیه با نظریه یادگیری معنی دار کلامی آزوبل

پژوهش حاضربه بررسی تطبیقی بین مباحثه به عنوان یکی از روش های متداول یادگیری در حوزه های علمیه با نظریه یادگیری معنی دار کلامی آزوبل، می پردازد. هدف از این پژوهش بیان همسانی های موجود بین شیوه های یادگیری در حوزه های علمیه و نظریه یادگیری شناختی با تأکید بر روش یادگیری معنی دار کلامی آزوبل است. با نگاهی گذرا در سبک آموزشی حوزه های علمیه درخواهیم یافت، شیوه های به کار گرفته شده در این مراکز علمی کهن، مشابهت های فراوانی با نظریه یادگیری معنی دار کلامی و پیش سازمان دهنده آزوبل دارد که در میان آثار پژوهشی محققان، کمتر کسی بدان پرداخته و آن را مورد بررسی تطبیقی قرار داده است. این پژوهش بر اساس نوع تحقیق، به صورت توسعه ای بوده که با تکیه بر دانش موجود و به منظور ایجاد روش های جدید و بهبود روش های گذشته، از روش توصیفی- تحلیلی- استنباطی در منابع آموزشی حوزوی، اسناد تاریخی و روان شناسی استفاده خواهد کرد. با توجه به غیرآزمایشی بودن طرح، گردآوری اطلاعات در آن بر اساس روش کتابخانه ای و استفاده از منابع دیجیتال صورت پذیرفته است.