بررسی رابطه کمال گرایی و تعارض والدین با مشکلات رفتاری کودکان شهر اهواز

هدف از پژوهش حاضر برر سی تبیین رابطه کمال گرایی و تعارض والدین با م شکلات رفتاری کودکان شهر اهواز بود. طرح پژوهش توصــیفی از نوع همبســتگی بود. نمونه تحقیق شــامل 160 نفر از والدین این کودکان بود که به صــورت خوشــه ای چندمرحله ای انتخاب شــدند. ابزارهای پژوهش شــامل چک لیســت مشــکلات رفتاری کودکان (CBCL)، مقیاس تعارض بین والدین (IPC) و پرســشــنامه کمال گرایی اهواز A.P.S بود. برای تحلیل داده ها از روشهای آماری ضــریب همبســتگی ســاده پیر سون و رگر سیون به شیوه همزمان و همچنین به شیوه گام به گام ا ستفاده شد. نتایج نشان داد که بین کمال گرایی با مشــکلات رفتاری کودک در کل آزمودنیها رابطه منفی وجود دارد و بین تعارض والدین با مشــکلات رفتاری کودک در کل آزمودنیها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین طبق نتایج حاصــل از تحلیل رگرســیون با روش گام به گام، از میان متغیرهای پیشبین مشکلات رفتاری کودک، متغیر کمال گرایی پیشبینی کننده برای مشکلات رفتاری کودک است.