بررسی مولفه های كالبدی طراحی ساختمان میان مرتبه مسكونی با تاكید بر كاهش مصرف انرژی

استفاده از انرژي جز مهم ترين و اصلي ترين نيازهاي بشر محسوب مي شود و از پايه هاي تمدن هاي بشري مي باشد كه به تبع آن اساس توليدات گوناگون در زمينه هاي مختلف مي باشد. همان طور كه تاريخ نشان مي دهد بشر با بكارگيري و بهره برداري از اشكال مختلف انرژي انقلاب صنعتي رخ داد كه در اكثر زمينه هاي اقتصادي و اجتماعي تاثير بسزايي داشته است. طراحي معماري ساختمان به گونه اي مي بايست صورت گيرد كه كمترين تبادل حرارت را داشته و سپس به منظور ايجاد وضعيت بهتر، ملاحظات طراحي غيرفعال مورد توجه قرار گيرد. صرفه جويي و بهينه سازي مصرف انرژي كه بيشتر به انرژي هاي تجديدناپذير مرتبط مي گردد، از يك جهت به دليل محدود بودن منابع چنين انرژي حائز اهميت است و از طرف ديگر موجب كاهش آلودگي محيط زيست مي گردد. اثر مخرب اين نوع انرژي يعني آلودگي محيط زيست انسان را بر آن داشته تا با رويكرد به مصرف انرژي هاي تجديدپذير اين اثر را كاهش دهد. استفاده از اين نوع انرژي خود مي تواند در كاهش ميزان مصرف انرژي هاي تجديدناپذير بسيار مؤثر باشد.در اين مقاله سعي شده است تا پژوهش هاي پيشين در زمينه عوامل كالبدي موثر بر طراحي ساختمان هاي ميان مرتبه مسكوني بررسي شود و عوامل موثر بر كاهش مصرف انرژي در اين ساختمان ها ارائه گردد. پژوهش حاضر از نوع تحليلي-توصيفي است، كه بخش عمدة اطلاعات آن از طريق مطالعات كتابخانه اي گردآوري شده است.