بررسی اثربخشی رویکرد هیجان مدار بر کاهش تعارضات زناشویی

هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر کاهش تعارضات زناشویی زنان است. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون –پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترلاست. جامعه آماری پژوهش شامل 28 زوج است. نمونه گیری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 28 زوج از میان متقاضیان شرکت در جلسات آموزشی در کلینیک خصوصی انجام شد. ابزار بکاررفته عبارت است از پرسشنامه تعارضات زناشویی براتی و همکارن استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان می دهد که تفاوت میان میانگین های پیش آزمون، پس آزمون در عامل درمان میان دو گروهآزمایش و کنترل از نظر آماری معنی دار است. به عبارت دیگر درمانهیجان مدار سبب بهبود نمرات تعارضات زناشویی در مقایسه با گروه کنترل شده است. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که هیجان مدار بر کاهش تعارضات زناشویی موثر است.