اثربخشی آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی سالمندان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی در سالمندان انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری مطالعه حاضر شامل کلیه ی مراجعه کنندگان سالمند به کانون بازنشستگان دانشگاه شهید بهشتی در بازه زمانی خرداد تا تیرماه 1397 بود. پس از مصاحبه و اجرای پرسشنامه سازگاری اجتماعی از بین واجدین شرایط 20 سالمند مرد پذیرفتند تا در پژوهش شرکت کنند که به شیوه ی تصادفی در دو گروه ( 10 نفر گروه آزمایش و 10 نفر گروه گواه) جایگزین شدند. 8 جلسه ی 60 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی چهار هفته برای گروه آزمایش به صورت گروهی انجام شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اثر معنیداری بر سازگاری اجتماعی دارد. همچنین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خرده مقیاس های خانوادگی، جسمانی، عاطفی، شغلی و اجتماعی اثرگذار بوده است. درنتیجه درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند بر سازگاری اجتماعی موثر باشد