بررسی ارتباط بین دینداری و بهره وری پرستاران بیمارستان های آموزشی مشهد

بهره وري پرستاري اهميت فوق العاده اي دارد، زيرا پرستاران نقش اساسي در كيفيت مراقبت دارند. دينداري بعنوان يكموضوع چند بعدي بر روي گرايش ها، عملكردها و افكار افراد تأثير مي گذارد و ايمان به خدا و انجام اعمال مذهبي توسطپرستاران، نقش مؤثري در سلامت رواني و جسماني آنها دارد و در شكل گيري شخصيت و اخلاق حرفه اي آنها نقشمهمي ايفا مي كند. اين پژوهش يك مطالعه مقطعي توصيفي است كه در 2 بيمارستان آموزشي شهر مشهد انجام شد.جامعه آماري اين پژوهش شامل پرستاران شاغل در آن بيمارستانها است كه در اين پژوهش با استفاده از آزمونهمبستگي 108 نفر، نمونه هاي پژوهش را تشكيل دادند. بطور همزمان اطلاعات بدست آمده از 3 پرسشنامه اطلاعاتدموگرافيك، پرسشنامه بهره وري پژوهشگر ساخته و پرسشنامه سنجش دينداري گلاك و استارك، مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. ميانگين نمره بهره وري پرستاران (28/35±189/63) و ميانگين نمره دينداري پرستاران (8/35±97/10) بدست آمد. همچنين مشخص گرديد ارتباط مثبت و معني دار بين بهره وري پرستاران و دينداري آنها وجود دارد (p=0/05). از آنجا كه توازن نسبي توجيهات فرهنگي و ديني در يك فرهنگ خاص تأثير عمده اي روي نحوه نگرش اعضاي سازمان به بهره وري دارد، بر مديران لازم است راهكارهايي بيانديشند كه در زمينه فرهنگ سازماني نه تنهاپاسخگوي درك كاركنان از زندگي كاري خود باشد، بلكه بهره وري آنان را نيز افزايش دهد تا پرستاران بر اساس آناحساس مسؤوليت، آرامش روحي و رواني و عزت نفس كنند.