ثربخشی آموزش گروهی مفاهیم نظریه انتخاب بر شادمانی ذهنی و خودكارآمدی معتادان

متغيرهاي روانشناختي مثبت همچون خودكارآمدي و شادماني ذهني مي تواند نقش بازدارنده مناسبي جهت كاهش گرايش بهمصرف يا بازگشت به مصرف بعد از درمان را فراهم كند. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش گروهي مفاهيم نظريه انتخاببر شادماني ذهني و خودكارآمدي معتادان در حال درمان با متادون بود. اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي همراه با پيش آزمونو پس آزمون و گروه كنترل و آزمايش است. جامعه آماري شامل كليه افراد معتاد در حال ترك با متادون و حاضر در كلينيكرويش سبز شهر رشت در زمستان سال 1398 بود. نمونه مورد بررسي شامل 27 نفر( 14 گروه آزمايش و 13 گروه كنترل)است كه به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه جايگزين شدند و با استفاده از پرسشنامه هايشادماني ذهني آكسفورد و خودكارآمدي عمومي شرر در دو مرحله (پيش آزمون و پس آزمون) بررسي شدند. براي گروه آزمايشده جلسه آموزش گروهي مفاهيم نظريه انتخاب اجرا و گروه كنترل در انتظار قرار گرفتند. جهت تحليل داده ها از شيوه هايآمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد، فراواني و درصد) و آمار استنباطي (تحليل كوواريانس چند متغيري) استفاده شد.نتايج نشان داد كه آموزش گروهي مفاهيم نظريه انتخاب منجر به افزايش ميانگين شادماني ذهني و خودكارآمدي افراد حاضردر گروه آزمايش و ايجاد تفاوت معني دار با گروه كنترل شده است. نتايج نشان داد كه استفاده از شيوه ي آموزش گروهيمفاهيم نظريه انتخاب با ايجاد احساس كنترل بر زندگي خود مي تواند بر ميزان شادماني ذهني و خودكارآمدي افراد تحتدرمان اثرگذار باشد. ازاينرو پيشنهاد مي شود در كنار استفاده از شيوه هاي درماني دارويي، رويكردهاي روانشناختي چونآموزش مفاهيم نظريه انتخاب و واقعيت درماني گلاسر نيز بهعنوان يك شيوه درماني مكمل مورد توجه قرار گيرد.