مقایسه فرایند بازسازی و اسکان پس از زلزله های سال 1999 (اردبیل) ایران (و کوجالی) ترکیه (ارائه راهکار برای بهبود بازسازی)

اسکان موقت و دایم از جمله مهمترین اقداماتی است که بعد از وقوع زلزله صورت می پذیرد دراین فرایند فراهم نمودن رضایت بازماندگان از نظر اجتماعی، روانی و اقتصادی اهمیت فراوانی دارد و باید با رعایت اصول تهیه سرپناه پس از تهیه به این رضایت دست یافت در سال 1999 دو زلزله در منطقه بوقوع پیوست که در اردبیل با شدت 5/5 در کوجالی به شدت 7/5 در مقیاس ریشتر ثبت شد پس از وقوع زلزله ستادهای حوادث غیرمترقبه دو کشور به یاری آسیب دیدگان پرداختند درایران به دلیل مدیریت نامناسب و عدم توجه به خواست بازماندگان و اصول اسکان بعد از زلزله هم اکنون بسیار ی از خانه های ساخته شده در مناطق زلزله زده بعد از گذشت ده سال خالی از سکنه می باشد. درحالیکه در ترکیه با ایجاد شهرکهای اسکان موقت برای آسیب دیدگان سرپناه موقت ایجاد کرده و با برنامه ریزی مناسب به ساخت خانه های دایمی برای بازمانگان پرداختند. در این مقاله به بررسی نقاط ضعف و قوت اقدامات اسکان موقت و دایم در دوکشور خواهیم پرداخت و به عواملی که باعث موفقیت و شکست اسکان و بازسازی شده است اشاره می کنیم.