تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانانالیگوساکارید و بتا ۱-۳ گلوکان بر شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیب بدن بچهماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

چکیده این پ‍ژوهش بهمنظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانانالیگوساکارید و بتا ۱-۳ گلوکان بر شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچهماهیان کپور پرورشی (Cyprinus carpio) بهمدت ۴۵ روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، ۵/۰ و ۱ گرم پربیوتیک مانانالیگوساکارید و بتا ۱-۳ گلوکان بهازای هر کیلوگرم (شامل ۳۵ درصد پروتئین و ۱۲ درصد چربی) جیره در قالب ۳ تیمار با ۳ تکرار طراحی شد. آزمایش درون تشتهای پلاستیکی ۴۰ لیتری که با ۳۰ لیتر آب پر شده بود، انجام گرفت. تعداد ۱۵ عدد بچهماهی کپور با میانگین وزنی ۵۷±۸۱۰ میلیگرم ذخیرهسازی و تغذیه شدند. با توجه به نتایج بهدست آمده، تفاوت معنیداری از نظر بازماندگی و شاخصهای رشد و تغذیهای بین تیمارها وجود نداشت (۰۵/۰P>) ولی بیشترین میزان پروتئین و چربی لاشه در تیمار ۱ گرم پربیوتیک در هر کیلوگرم جیره مشاهده گردید (۰۵/۰P<). به هر حال، افزودن ۱ گرم پربیوتیک مانانالیگوساکارید و بتا ۱-۳ گلوکان در هر کیلوگرم جیره غذایی بچهماهی کپور پرورشی میتواند در بهبود عملکرد رشد، باز ماندگی، تولید نهایی و ترکیب مغذی بدن موثر واقع شود.