بررسی ترکیبات و فعالیتهای زیستی چهار گونه ماکروجلبک خلیج فارس
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 24، شماره: 5
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 222
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-24-5_007
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: ماکروجلبکها دارای دامنه وسیعی از ترکیبات هستند که بهعلت دارابودن منبع غنی از ترکیبات پایدار و جدید، عنوان گیاه دارویی قرن 21 را به خود اختصاص دادهاند. در این مطالعه، ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی و همچنین فعالیت آنتیاکسیدانی و آنتیباکتریایی عصارههای قطبی تا غیرقطبی ماکروجلبکهای Sargassum boveanum، Fucus trinodis، Galaxaura rugosa، Laurencia denderoidea جمعآوریشده از آبهای خلیج فارس بررسی شد.
مواد و روشها: میزان فنول و فلاونوئید گونهها به ترتیب براساس روش فولین - سیکالتو و کلرید آلومینیوم سنجیده شد. فعالیتهای آنتیاکسیدانی عصارهها به دو روش آنتیاکسیدانی کل (TAC) و قدرت احیاکنندگی Fe3+ و فعالیت آنتیباکتریایی آنها بر دو سویه باکتری گرم مثبت و دو سویه باکتری گرم منفی براساس روش انتشار دیسک انجام شد.
نتایج: گونه F. trinodis بیشترین محتوای فنولی gGA/100gDW.) 38/1) و فلاونوئیدی ( gQE/100gDW.0/798) و گونه G. rugosa کمترین محتوای فنول (gGA/100gDW. 0/240) و فلاونوئید (gQE/100gDW. 0/094) را نشان دادند. عصاره کلروفرمی گونه F. trinodis (ugASA/mg 2/98) و عصاره کلروفرمی S. boveanum (nm2/48)، بهترتیب بالاترین ظرفیت آنتیاکسیدانی کل و قدرت احیاکنندگی را نشان دادند. نمونههای دارای بیشترین ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی، بالاترین فعالیت آنتیاکسیدانی را نشان دادند. هر سه عصاره حاصل از دو گونه S. boveanum و F. trinodis بر هر چهار سویه باکتری، بهخصوص دو سویه گرم منفی بررسیشده اثر بازدارندگی قابلتوجهی را نشان دادند.
نتیجهگیری: گونههای ماکروجلبکی بررسیشده با نشان دادن ترکیبات فنولی و فعالیتهای زیستی قابلتوجه، میتوانند زمینه کاربرد خوبی در پزشکی و صنایع داروسازی داشته باشند.
کلیدواژه ها:
Macrolage ، Phenol ، Flavonoid ، Antioxidant ، Antibactrial ، ماکروجلبک ، فنول ، فلاونوئید ، آنتیاکسیدان ، آنتیباکتریال
نویسندگان
میترا آرمان
Department of Biology, Payam Noor University (PNU), Tehran, I.R. Iran.
کیانا پیریان
Department of Biotechnology, Factually of Agriculture, Buali-Sina University, Hamedan, I.R. Iran.
فاطمه خوش اقبال
Department of Biology, Payam Noor University (PNU), Tehran, I.R. Iran.
مصطفی علینقی زاده
Department of Biology, Payam Noor University (PNU), Tehran, I.R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :