بسترهای آفرینش هنری در متون عرفانی
محل انتشار: مجله متن شناسی ادب فارسی، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 211
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RPLL-2-4_006
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
در نوشتار حاضر، به واکاوی پیوندهای موجود میان اندیشه عرفانی و جنبههای زیباشناسانه متون عرفانی پرداخته شده است. به عبارت دیگر، این مقاله در پی معرفی بسترهای فکریای است که از متون عرفانی آثاری هنری ساختهاند. اهمیت این بسترها را باید در دخالت آگاهانه یا ناآگاهانه آنها در فرآیند آفرینش متون پیگیری کرد، چنانکه حتی متونی همچون مقالات، تذکرهها، نامهها و متون تعلیمی صوفیه را نیز به آثاری شاعرانه تبدیل کردهاند. برای دستیابی به این هدف ابتدا به مرور اصطلاحات آشناییزدایی و برجستهسازی به عنوان سنجههایی برای شناسایی زبان ادبی در نظریات فرمالیستها و ساختارگرایان پرداخته شده است. در ادامه، نقش مؤلّفههایی از اندیشه عرفانی چون تأویل و رمز، مکاشفه، عادتگریزی، آفرینش پیاپی، نسبیگرایی و حیرت در آفرینش هنری نشان داده شده است. این مؤلّفهها نگاهی چند لایه و باطنی در نویسندگان متون عرفانی بر میانگیزند که نتیجه چنین نگاهی را در زبان این متون میتوان دید؛ زبانی که با برجسته کردن برخی عناصر زبانی، ادراکی هنری را در خواننده آنها پدید میآورند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا محمدی کله سر
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
محمدعلی خزانهدارلو
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :