آثار تربیتی تغافل از دیدگاه قرآن
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی علوم انسانی و توسعه
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,194
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUDE02_126
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
یکی از مباحث اساسی و بنیادی در اسلام بحث تربیت است. اسلام برای تربیت، اصولی را بیان کرده است، که یکی از این اصول تربیتی، اصل تغافل است. تغافل، خود را بی خبر وانمود کردن نسبت به خطاهای دیگران و چشم پوشی از لغزش های آنان است. تغافل در امر تربیت ضرورت دارد چرا که انسان ها مایل نیستند دیگران از خطاها و اشتباهاتشان مطلع شوند و به شدت خواهان عزت نفس خویش اند. در تربیت کارآمد، مربی در برخی موقعیت ها با وجود آگاه ی از خطا و لغزش متربی، به منظور صیانت از کرامت او، خود را غافل از آن وانمود کرده و سعی می کند با استفاده از سایر روش ها در اصلاح او موفق شود. بنا بر این محقق با هدف بررسی آثار تربیتی تغافل در قرآن به روش توصیفی تحلیلی و روش گردآوری کتابخانه ای، این مسئله را مورد بررسی قرار داده و به این نتایج دست یافت که تغافل به عنوان یکی از شیوه های تربیتی در روابط خانوادگی و اجتماعی عامل مهمی در تعدیل روابط بین افراد، کاهش عصبانیت، زندگی گوارا، اصلاح افراد، کنترل درونی، حفظ حرمت و جلوگیری از خطاهای بزرگ است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا میرزایی
طلبه سطح دو حوزه علمیه