اثربخشی مدیریت انگیزش بر مسئولیت پذیری و سبک های دلبستگی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مدیریت انگیزش بر مسئولیت پذیری و سبک های دلبستگی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران بود. طرح پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی از پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوم متوسطه در منطقه 5 شهر تهران در سال تحصیلی 1398 بودند که با روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش 25) نفر) و کنترل 25) نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای مدیریت انگیزش دریافت کردند و گروه کنترل آموز شی دریافت نکردند. روش جمعآوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد مسئولیت پذیری (کالیفرنیا، (1951 و پرسشنامه استاندارد سبک های دلبستگی (کولینز و رید، (1990 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS23 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مدیریت انگیزش بر ارتقای مسئولیت پذیری آن در دانش آموزان موثر است. همچنین نتایج حاصل از مقایسه پس آزمون با کنترل اثر پیش آزمون نشان دهنده افزایش معنی دار نمرات سبک دلبستگی ایمن و کاهش معنی دار در سبک های دلبستگی ناایمن-دوسوگرا و اجتنابی در گروه آزمایشی بود. بنابراین روش مداخله ای مدیریت انگیزش میتواند مسئولیت پذیری و سبک های دلبستگی ایمن دانش آموزان را افزایش دهد.