بررسی عناصر راهبردهای یاددهی – یادگیری و ارزشیابی برنامه درسی دوره آموزشی ابتدائی در نظام آموزشی ایران

امروزه ارزشیابی با اهداف و راهکارهای جدید پیشرفت تحصیلی ارتباط تنگاتنگی دارد و به طور جدی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تحت تأثیر خود قرار داده است. هدف از این پژوهش بررسی عناصر یاددهی – یادگیری و ارزشیابی برنامه درسی دوره آموزش ابتدائی است. در این راستا جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان دوره ابتدائی شهر شیراز در سال تحصیلی 1398-99 تعداد 18711 نفر بود که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و کرجیس 376 نفر تعیین شد. روش پژوهش توصیفی – پیمایشی است و از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که شامل 35 سؤال بوده و ضریب اعتبار آن0/96 به دست آمد. گویه های پرسشنامه بر اساس طیف پنجگانه لیکرت طراحی شدند همچنین مدارس انتخاب شده به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شده است. سپس داده ها و اطلاعات جمع آوری شده با آزمون تک گروهی در نرمافزار spss تجزیه وتحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان میدهد که ارزشیابی در سطح اطمینان %95 کارآمدی زیادی در بهبود کیفیت فرایند یاددهی – یادگیری دانش آموزان ابتدائی دارد و همچنین با تحلیل سؤالات پژوهش نشان داده شد که ارزشیابی در سطح اطمینان %95 به میزان نسبتاً زیادی در خلاقیت و نوآوری، رشد و شکوفایی استعدادهای نهفته دانش آموزان ، ایجاد فرصتهای یادگیری، بالا بردن انگیزه و تشویق برای یادگیری و همچنین در روابط اجتماعی دانش آموزان تأثیرگذار است.