ارزیابی و اولویت بندی ریسکه ای ساخت و بهره برداری یک شبکه جمع آوری و هدایت آب های سطحی

از زمان های قدیم، موضوع مدیریت آب های سطحی در مناطق شهری مورد بحث بوده است. با آلودگی که توسط آب های سطحی نظیر سیلاب ها و روان آب ها حمل می شود، مشکلات کمی و کیفی ایجاد می شود که بر سلامت عمومی و کیفیت محیط زیست اثر می گذارد. هدف این تحقیق توسعه یک روش پیدا کردن جواب بهینه برای کنترل ریسک های ناشی از آب گرفتگی گره ها و آلودگی غیر نقطه ای رواناب های سطحی ناشی ازگسترش شهرنشینی است. برای نیل به این هدف با استفاده از گوگل ارث و اطلاعات میدانی و با در نظر گرفتن عواملی چون میزان فضای موجود و امکان سنجی اجرایی در منطقه مورد مطالعه (حوضه آبریز گلستان از توابع شهرستان رباط کریم)، سه راهکار سیستم های ماند بیولوژیکی، جوی باغچه و گسترش ابعاد کانال ها پیشنهاد داده شد. با توجه به نتا یج ارائه شده، بهترین رویکرد با جایگزینی تمامی کانال های زه کشی موجود به سیستم جوی باغچه، بدست می آید. سیستم جوی باغچه قادر به کاهش 59 درصدی ریسک کمی آب های سطحی و جمع آوری آن ها و کاهش 26 درصدی ریسک کیفی آلاینده ها می شود. پس از ساخت مدل هیدرولوژیکی حوضه مطالعاتی با استفاده از نرم افزار شبیه ساز SWMM، مدل کیفی آلاینده های TSS و TN و TP شبیه سازی شد و از خروجی های آن به عنوان مبنا و معیار مقایسه استفاده می گردد.