تهیه ی نقشه متغیرهای زیست اقلیمی استان لرستان با استفاده از تکنیک های زمین آماری و رگرسیونی

متغیرهای زیست ­اقلیمی، یکی از مهم ­ترین متغیرهای محیطی می ­باشند که در تهیه نقشه و مدل­ سازی پراکنش گونه­ ها جهت مدیریت و حفاظت پوشش گیاهی و کشت گونه ­ها مورد استفاده قرار می­ گیرند. در این تحقیق به منظور تهیه نقشه­ های زیست­اقلیمی، با استفاده از روش­ های زمین­ آمار (کریجینگ و کوکریجینگ) و مدل رگرسیون خطی چندگانه داده­ های بلند­مدت اقلیمی ۴۹ ایستگاه هواشناسی از سال ۱۳۳۱ تا ۱۳۹۶ برای استخراج ۱۹ متغیر زیست ­اقلیمی در استان لرستان مورد بررسی قرار گرفت. برای انتخاب بهترین مدل درون­یابی از نسبت همبستگی استفاده شد. همچنین برای ارزیابی و صحت روش درون ­یابی از ارزیابی متقابل استفاده گردید. جهت انتخاب بهترین روش درون­یابی از دو شاخص ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) و ریشه دوم میانگین استاندارد شده خطا (RMSSE) استفاده شد. براساس نتایج بدلیل خطای کمتر مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و ریشه دوم میانگین استاندارد شده خطا روش کریجینگ برای Bio۴، Bio۵، Bio۷، Bio۱۲، Bio۱۳، Bio۱۵، Bio۱۶، Bio۱۷، Bio۱۸، روش کوکریجینگ برای Bio۱، Bio۲، Bio۳، Bio۶، Bio۸، Bio۹، Bio۱۰ و Bio۱۱ و روش رگرسیون خطی چندگانه برای Bio۱۹ به عنوان بهترین روش درون­ یابی برای رسم نقشه ­های زیست ­اقلیمی بدست آمد. براساس نتایج این پژوهش استفاده از متغیر کمکی ارتفاع، عوامل جغرافیایی و اقلیمی می ­تواند دقت ارزیابی روش­ های درون ­یابی را افزایش دهد و در ایجاد نقشه ­های دقیق متغیرهای زیست­ اقلیمی جهت مدل ­سازی پراکنش گونه­ ای استفاده شود.