بررسی عددی نحوهی عملکرد دودکش خورشیدی همراه با دیوار جاذب میانی

در این تحقیق عملکرد یک دودکش خورشیدی با شار حرارتی متفاوت خورشید روی آن و استفاده از دیواره جاذب در میان دودکش با استفاده از پدیدهی ترموسیفون مورد بررسی قرار گرفته است. شدت و تمرکز انتقال حرارت و پارامترهای هندسی مربوط به دودکش خورشیدی از قبیل محل ورودی، ضخامت و طول دیوار جاذب و محل دیوار جاذب در میزان دبی هوای جابهجا شده بررسی و مقادیر بهینه برای دبی هوای بیشینه استخراج شده است. معادلات مربوط به جریان درون دودکش خورشیدی با استفاده از تقریب بوزینسک و در نظر گرفتن خواص فیزیکی ثابت و جریان پایدار، طی یک تحلیل عددی با استفاده از روش حجم محدود حل شده است و صحت نتایج با نتایج عددی و تجربی دیگران بررسی شده است. همچنین در این پژوهش المانبندی دیوار جاذب به عنوان راهکاری جدید برای افزایش پدیدهی ترموسیفون و دبی هوای خروجی در دودکش خورشیدی ارائه شده است.